Ἀγαπητοί ἀδελφοί καί παιδιά μου,

                                       ΚΑΛΗ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ.

Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες, πανηγυρίζοντας τό χαρμόσυνο γεγονός τῆς ἔλευσης τοῦ Σωτῆρος Θεοῦ στόν κόσμο, ὅλοι συμψάλλαμε τῶν Ἀγγέλων τόν ὕμνον «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία[1]». Ἡ εἰρήνη εἶναι τό μέγιστο θεῖο δῶρο πού ἡ χάρις καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ μπολιάζει στόν κόσμο ἀλλά ταυτόχρονα καί τό μεγάλο ζητούμενο, εἰδικά αὐτή τήν περίοδο γιά πολλές περιοχές τῆς ἀνθρωπότητας.

Αὐτή ἡ διαπίστωση ἐπιβάλλει νά ἀναφερθοῦμε στόν ὕμνο αὐτό πού οἱ λογικές δυνάμεις ἐπαναλάμβαναν τή στιγμή τῆς γέννησης τοῦ Θεανθρώπου καί νά τόν καταστήσουμε τρόπο ζωῆς γιά τήν καινούργια χρονιά πού ἀνοίγεται μπροστά μας. Ὁ γεννηθείς Κύριος καί Θεός εἶναι ὁ ἄρχων τῆς εἰρήνης· μιᾶς εἰρήνης, ὅμως, ἡ ὁποία γιά νά ἔχει προοπτική καί νά ἑδραιώνεται καθημερινά, προϋποθέτει τό ἄνοιγμα τῆς δικῆς μας καρδιᾶς, γιά νά γίνει τό κατάλυμα, ὁ τόπος πού θά κατοικεῖ μέσα μας ὁ ἄρχων τῆς εἰρήνης Θεός καί Πατέρας μας.

Ἡ προσευχή, ὁ ἀγώνας καί ἡ καθημερινή μας ἔγνοια τόσο γιά τήν ἐσωτερική μας εἰρήνευση, ὅσο καί γιά τήν ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης γύρω μας, εἶναι γιά τόν κάθε χριστιανό ἕνας φυσικός τρόπος ζωῆς. Βεβαίως σέ μᾶς πού εἴμαστε πλάσματα κατ᾽ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ἡ εἰρήνη εἶναι ριζωμένη στήν ὕπαρξη μας, χαρακτηρίζει τό εἶναι μας. Γιά τό λόγο αὐτό οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ὑμνοῦν τήν εἰρήνη μέ θαυμαστό τρόπο: «Εἰρήνη φίλη, τό γλυκύ καί πρᾶγμα καί ὄνομα. Εἰρήνη φίλη, τό ἐμόν μελέτημα καί καλλώπισμα. Εἰρήνη φίλη, τό παρά πάντων μέν ποθούμενον ἀγαθόν ὑπ᾽ ὀλίγων δέ φυλασσόμενον[2]».  Ἡ ἀπομάκρυνσή μας ἀπό τόν Θεό, ἡ διάρρηξη τῶν σχέσεών μας μαζί του ἀνατρέπει τήν κατά φύσιν πορεία τῶν πραγμάτων μέ συνέπεια τήν ἀπώλεια τῆς εἰρήνης πρῶτα στόν ἐσωτερικό μας κόσμο καί στή συνέχεια καί στίς σχέσεις μας μέ τούς συνανθρώπους.

Ἡ εἰρήνη στίς κοινωνίες δέν μπορεῖ νά ἐπικρατήσει μέ τήν ἐκμετάλλευση ἀνθρώπου ἀπό ἄνθρωπο καί χωρίς δικαιοσύνη. Ὁ σύνδεσμος εἰρήνης καί δικαιοσύνης ἀποτελεῖ τή βάση τῆς κοινωνικῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἤδη ὁ ψαλμῳδός ἐπισημαίνει κατά τρόπο ἀξιοθαύμαστο: «Ἔλεος καί ἀλήθεια συνήντησαν, δικαιοσύνη καί εἰρήνη κατεφίλησαν»[3]. Ἀλλά καί ἡ σοφία τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων, τήν ὁποία μπόλιασαν οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας στό χριστιανικό μήνυμα, κινεῖται πρός τήν ἴδια κατεύθυνση: «εἰρήνη μετά μέν τοῦ δικαίου καί πρέποντος κάλλιστόν ἐστι κτῆμα, μετά ἀδικίας ἤ δουλείας πάντων αἴσχιστον καί βλαβερώτατον[4]» θά πεῖ ὁ ἱστορικός Πολύβιος.

Ἡ εἰρήνη δέν μπορεῖ νά ἐπιβληθεῖ ποτέ μέ τά ὅπλα καί μέ τή βία. Προϋποθέτει τή συνάντηση τοῦ ἐλέους καί τῆς φιλανθρωπίας μέ τήν  ἀλήθεια τοῦ εὐαγγελίου γιά τόν ἄνθρωπο καί τόν σύνδεσμό της μέ τή δικαιοσύνη. Αὐτός ἦταν ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο πορεύθηκε ὁ σήμερα τιμώμενος ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας ὁ Μέγας Βασίλειος, ἐπίσκοπος Καισαρείας. Τό ἀξιοθαύμαστο φιλανθρωπικό του ἔργο  βρισκόταν πάντα σέ συμφωνία μέ τήν ἀλήθεια γιά τόν Θεό, τόν ὁποῖο δοξολογοῦσε, καί τόν ἄνθρωπο, τόν ὁποῖο διακονοῦσε χωρίς καμία διάκριση, ἀγωνιζόμενος γιά τήν ἐπικράτηση τῆς δικαιοσύνης καί ὡς ἐκ τούτου καί τῆς εἰρήνης.

Ἡ εἰρήνη, τό θεῖο αὐτό δῶρο εἶναι καρπός τῆς κατά Χριστόν ζωῆς μας. «Εἰρήνευσον τήν ζωήν ἡμῶν Κύριε»[5]. Ἔτσι νά πορευθοῦμε ὅλοι μας κατά τή διάρκεια τῆς νέας χρονιᾶς, θέτοντας τόν Χριστό κυρίαρχο σέ κάθε μας βῆμα καί εὐχόμενοι οἱ ἰσχυροί τῆς γῆς νά ἀντιληφθοῦν τή σημασία τῆς δικαιοσύνης γιά τήν ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης.

Καλή, εὐλογημένη καί εἰρηνική ἡ νέα χρονιά τοῦ 2016 μέ ὑγεία «ψυχῆς καί σώματος» γιά τόν καθένα σας προσωπικά, τίς οἰκογένειές σας καί ὅλους τούς ἀπανταχοῦ Γρεβενιῶτες.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

καί Πνευματικός σας Πατέρας

Ο ΓΡΕΒΕΝΩΝ ΔΑΒΙΔ

[1] Λκ. 2,14.

[2] Ἁγ. Γρηγορίου Θεολόγου, Λόγος ΚΒ’(Εἰρηνικός Β’), PG35, 1148 C.

[3] Ψαλ. 84,10.

[4] Πολυβ. Ἱστορ. IV.

[5] Ἀκολουθία Μεγ. Ἀποδείπνου.