Ήταν 6 Δεκεμβρίου του 1990, όταν ο αγαπημένος μουσικός της ροκ σκηνής, έφυγε νικημένος από τα ναρκωτικά. Όσο κι αν είχε αγωνιστεί να απαλλαγεί από τον εφιάλτη αυτό, δεν τα κατάφερε. Άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι μιας φίλης του, στον Νέο Κόσμο. Η καρδιά του δεν άντεξε την υπερβολική δόση ηρωίνης και σταμάτησε να χτυπά.

Ο ίδιος είχε μιλήσει ανοιχτά για το πρόβλημά του, είχε γράψει τραγούδια, για να καταδικάσει την ηρωίνη και είχε προσπαθήσει πολλές φορές να αποτοξινωθεί.
Ο Παύλος Σιδηρόπουλος πέρασε στην ιστορία ως ο πρίγκιπας της ροκ, όχι μόνο γιατί ήταν ωραίος, αλλά επειδή ήταν ευγενής, τρυφερός και δημιουργικός καλλιτέχνης.

Με τον δίσκο «ο Μπάμπης ο Φλου», ο Παύλος Σιδηρόπουλος και το συγκρότημά του «Σπυριδούλα» έσπασαν ένα ταμπού για την ελληνική ροκ σκηνή, αφού ήταν η πρώτη φορά, που χρησιμοποιήθηκε ευρέως ελληνικός στίχος.

Η έκφραση των δημιουργών στα ελληνικά, αρχικά ξάφνιασε το κοινό, αλλά τα τραγούδια έγιναν γρήγορα επιτυχίες.

Το τραγούδι που ξεχώρισε αμέσως, ήταν «ο Μπάμπης ο Φλου».

Αμέσως, άρχισαν τα σενάρια, για το ποιος ήταν ο περίφημος Μπάμπης του Σιδηρόπουλου.

Ήταν υπαρκτό πρόσωπο των Εξαρχείων, ή ήρωας της φαντασίας του; Η ερώτηση δεν έχει απαντηθεί με σιγουριά, αλλά το δεδομένο παραμένει ένα.

Όποιος κι αν ήταν ο Μπάμπης, ήταν σίγουρα ωραίος και φλου.