Στην Ελλάδα την εποχή της ευδαιμονίας την εποχή που “μαζί τα φάγαμε” το μέσο περιθώριο κέρδους της οικονομίας (επιχειρήσεων) ήταν μακράν το υψηλότερο της Ευρώπης 40% (ΙΝΕ- ΓΣΕΕ επιστημονική μελέτη 1995-2009), το κόστος εργασίας (αποδοχές εργαζομένων) σύγκλινε προς το μέσο Ευρωπαικό όρο των 18 χωρών αργά, ενώ μέχρι το 2010 βρέθηκε να υπολείπεται από αυτές σε ποσοστό 20-45%.
Σήμερα και κατά την περίοδο της κρίσης με τις πολιτικές εξόδου που ακολουθήθηκαν το μάρμαρο το πλήρωσαν ξανά οι γνωστοί (μικροί , μεσαίοι) αφού σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ το εισόδημα των νοικοκυριών μειώθηκε κατά ένα τρίτο και όλες οι έρευνες δείχνουν πως η ψαλίδα πλουσίων και φτωχών άνοιξε περισσότερο.
Αυτό είναι αποτέλεσμα μιας συνειδητής πολιτικής επιλογής της παρούσας κυβέρνησης, η οποία βασίζεται στις αρχές του νεοφιλελευθερισμού και του καπιταλισμού, στις αρχές που επέβαλαν οι «αγορές» και όλοι όσοι κατέχουν και διακινούν τον συσσωρευμένο πλούτο, ελέγχοντας το τραπεζικό σύστημα αλλά και τις ίδιες τις κυβερνήσεις.
Οι προβλέψεις δυσοίωνες αφού σύμφωνα πάλι με τον ΟΟΣΑ η ανεργία θα διατηρηθεί στα φετινά επίπεδα και το 2015 παρά την τόνωση της ανάπτυξης ενώ το Ινστιτούτο Εργασίας προβλέπει ακόμη και για το 2020 ποσοστό ανεργίας της τάξης του 20%-22%
Με αφορμή το δημοσίευμα της FRANKFURTER RUNDSCHAU «Το success story Σαμαρά-Σόιμπλε σκέτη κοροϊδία για τους Ελληνες» σύμφωνα με το οποίο: «αν πιστέψει κανείς τον Αντώνη Σαμαρά, η Ελλάδα αφήνει την κρίση πίσω της. (…) Ακόμη και ο αυστηρός γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε κάνει λόγο για ‘success story’. Ωστόσο, αυτό εκλαμβάνεται από τους περισσότερους Έλληνες ως σκέτη κοροϊδία. Καθώς οι άνθρωποι πληρώνουν υψηλότατο τίμημα γι’ αυτό που χαρακτηρίζει ο Σόιμπλε ‘τεράστια πρόοδο’. Το πρόγραμμα λιτότητας που πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα καθ’ υπόδειξη των διεθνών δανειστών επέφερε στη χώρα τη βαθύτερη και διαρκέστερη ύφεση από το τέλος του πολέμου» ,
τα εύλογα ερωτήματα που γεννώνται είναι :
Τι δεν καταλαβαίνουν;
Γιατί συνεχίζουν να εφαρμόζουν την ίδια πολιτική ;
Γιατί προσπαθούν να μας πείσουν πως μόνο αυτοί μπορούν και όλοι οι άλλοι θα φέρουν την καταστροφή της χώρας ;
μήπως η χώρα δεν έχει καταστραφεί;
H έξοδος από την κρίση, με την κοινωνία όρθια και με αδιάρρηκτη κοινωνική συνοχή , μπορεί να επιτευχθεί :
-μόνο με την άμεση και ριζική αλλαγή των πολιτικών, αρχής γενομένης με την κατάθεση του προυπολογισμού του 2015 και την σκληρή διαπραγμάτευση της διευθέτησης του χρέους με τους εταίρους.
– από μια κυβέρνηση με πολιτικό υπόβαθρο τα ιδεώδη και τις αρχές της αριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας , με εμβάθυνση της Δημοκρατίας και του Κοινοβουλευτισμού και με πολιτικές που θα στοχεύουν στο «κοινό καλό» και όχι το «καλό των λίγων».