«Μην μου το πεις, δεν θέλω να τ΄ακούσω πως μ’ αγαπάς.

Δος μου τα μάτια σου να κυττάζω,

άφησε τα χέρια μου επάνω στα στήθη σου

να το βροντά η καρδιά σου κι ψυχή σου λυώνει μέσα στα μάτια σου,

τώρα το νοιώθω απαρνήθηκες τη ζωή σου

κι ήρθες να μεγαλώσεις τη δική μου που εμαράζωνε κούφια και στείρα.

Ω εκλεκτή αντάμα θα ανέβουμε τον Όλυμπο».

Είναι ένα από περίπου εκατό ερωτικά γράμματα που έγραψε ο Γεώργιος Παπανδρέου, προς τη Σοφία Μινέικο, την πρώτη σύζυγό του και μητέρα του Ανδρέα Παπανδρέου.

«Δέξου την πληγωμένη θανάσιμα ψυχή μου. Ο Γιώργος σου» έγραφε σε ένα «ραβασάκι» στη Σοφία Μινέικο ο γέρος της Δημοκρατίας

Το 1907, οι δύο νέοι συναντήθηκαν για πρώτη φορά στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια φοιτητικής εξέγερσης στο πανεπιστήμιο, που κατέληξε με τη σύλληψη και τον εγκλεισμό του Γεωργίου Παπανδρέου στις φυλακές Αβέρωφ.
Μετά τη αποφυλάκισή του, ο ερωτευμένος φοιτητής της Νομικής αφιερώθηκε στο κατάκτηση της δυναμικής Σοφίας, που ήταν από τις πρώτες Ελληνίδες που μπήκαν στη Φιλοσοφική Σχολή.
«Είσαι ένα φύσημα του αγέρα που χτυπάει τα παράθυρά μου για να τα ανοίξω.

Αυτήν την ώρα που σου γράφω, κρέμονται δύο δάκρυα απ΄τα μάτια μου και θέλω να στα χαρίσω ψυχή μου», της έγραφε μετά την αποφυλάκιση. Σχεδόν καθημερινά, η Σοφία Μινέικο ανακάλυπτε, μέσα στα βιβλία της, ερωτικά «ραβασάκια».
Ο ερωτοχτυπημένος Γεώργιος Παπανδρέου την κυνηγούσε παντού και της έκανε καντάδες. Η φοιτήτρια όμως δεν ανταποκρινόταν.

«Μην παραξενευθείς με το γράμμα αυτό. Κάποτε θα το ελάμβανες. Δεν μπορεί να με σταματήσει τίποτε πια.
Είμαι το φύσημα του ανέμου, που θα ορμά κάθε μέρα στη ζωή σου από δω κι εμπρός».
Το γράμμα αυτό του το επέστρεψε. Της έστειλε άλλα δύο, τα οποία του τα γύρισε πίσω και αυτά.
Ο Παπανδρέου τα έβαλε όλα μαζί σε ένα φάκελο και τα απέστειλε και πάλι.

«Τα γράμματα αυτά δεν ανήκουν στον αποστολέα. Ανήκουν στον παραλήπτη».
Το τελεσίγραφο θορύβησε τη Σοφία, που σταδιακά άρχισε να ενδίδει.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου με τη μητέρα του Σοφία.

Στην Πάτρα, όπου είχαν και οι δύο τα πατρικά τους σπίτια, πραγματοποίησαν το πρώτο τους ραντεβού, πίσω από την εκκλησία της Παντάνασσας. Η συνάντησή τους είχε κρατήσει μόλις πέντε λεπτά, αλλά έφταναν για να δώσουν όρκο αγάπης.
«Ξέχασες την Παντάνασσα; Εδώσαμε έναν όρκο πίσω από την εκκλησία, θυμάσαι;
Δεν θα σε αφήσω ποτέ, μου είπες. Και σου υποσχέθηκα και γω το ίδιο. Θύελλες και λιακάδες, θα μας εβρίσκουν από δω και εμπρός μαζί.
Έτσι είπαμε. Και μετά εχωρίσαμε βιαστικά, διότι επίμονα και φθονερά μάτια μας επαραμόνευαν από παντού, σε αυτόν τον κακό μου τόπο», έγραφε σε άλλο γράμμα ο Γεώργιος Παπανδρέου.
Ο έρωτας των δύο νέων τους οδήγησε σε γάμο.
Το 1920, ο φιλόδοξος νέος που πρωταγωνίστησε στην πολιτική σκηνή σχεδόν για 50 χρόνια, έζησε μια νέα ιστορία αγάπης, με την ηθοποιό Κυβέλη.

Πηγή: «Ακριβή μου Σοφία», Φρέντυ Γερμανός.

www.mixanitouxronou.gr