Είναι ένας από τους ανθρώπους που έκανε το πάθος του επάγγελμα. Ο
Τάσος Χαραλαμπίδης λάτρεψε τις Πόρσε από μικρός, και έγινε διάσημος
στη Γερμανία για την αναπαλαίωση ιστορικών και κορυφαίων μοντέλων της
μάρκας, όπως η 911.

Ο κ.Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στα Γρεβενά το 1963, την ίδια χρονιά που
κυκλοφόρησε η 911, το αυτοκίνητο-θρύλος της Πόρσε. Οι γονείς του
μετανάστευσαν λίγο μετά στη Γερμανία. Όπως λέει ο ίδιος ο 49χρονος, ο
έρωτάς του για τα μοντέλα της γερμανικής φίρμας ξεκίνησε όταν ήταν
εννιά ετών και ήταν ακαριαίος:

«Θυμάμαι σαν τώρα, ένα περιστατικό που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου,
που με έκανε να λατρέψω τις Porsche. Ο πατέρας μου, μόλις είχε
αγοράσει ένα Opel Record, 1900 κυβικών, ‘αμαξάρα’ για τα δεδομένα της
εποχής εκείνης. Σε ένα ταξίδι μας στη Στουτγάρδη, στην ‘αούτομπαν’,
που τότε ήταν άδεια και μπορούσες να τρέξεις πολύ, είδα από το πίσω
κάθισμα του αυτοκινήτου μας ένα αεροδυναμικό κόκκινο αμάξι να μας
προσπερνάει, αντικανονικά και με πολύ μεγάλη ταχύτητα. Ο πατέρας μου,
που έτρεχε με 160 χιλιόμετρα, τα έχασε. Από εκείνη την ώρα, η
συγκεκριμένη μάρκα αυτοκινήτων “έκλεψε” οριστικά στην καρδιά μου».

Αυτό ήταν! Ο μικρός Τάσος αποφάσισε να σπουδάσει μηχανικός αυτοκινήτων
στο Ντίσελντορφ και στο Βερολίνο. Απέκτησε μία ειδικότητα η οποία δεν
υπάρχει στην Ελλάδα: έγινε ειδικός στις αναπαλαιώσεις αυτοκινήτων. Από
τα 16 του μάλιστα, όταν ήταν ακόμα μαθητής στο τεχνικό λύκειο, έκανε
πρακτική στην αντιπροσωπεία της Πόρσε στο Ντίσελντορφ. Εκεί έπιασε και
την πρώτη του δουλειά σε αντίστοιχο τμήμα.

«Τάσο προχώρα!»

Μετά από πολλά χρόνια, το 1995, αποφάσισε να ανοίξει το δικό του
συνεργείο αναπαλαίωσης Πόρσε. «Χωρίς τρέλα δεν μπορείς να ασχοληθείς
με το αντικείμενο. Όταν αισθάνθηκα δυνατός να κάνω αυτή τη δουλειά
μόνος μου, άνοιξα το 1995 ένα μικρό εργαστήριο στο Μέτμαν, κοντά στο
Λεβερκούζεν. Είχα τόλμη, βασιζόμουν πολύ στον εαυτό μου, και με την
πείρα που είχα αποκτήσει, είπα: Τάσο, προχώρα», εξιστορεί ο 49χρονος
πλέον ομογενής.

«Με την αγάπη μου για τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα, είχα αποκτήσει και
το ένστικτο για το ποια μοντέλα θα γίνουν αργότερα ανάρπαστα», λέει
και εξηγεί τι προτιμούσε: «Κυνηγούσα ειδικά τις σειρές με μικρό αριθμό
παραγωγής- είναι ουσιαστικά η πρώτη σειρά, η 911.»

Με τη δουλειά του έγινε πολύ γνωστός στον τομέα της αναπαλαίωσης
Πόρσε, ειδικά των 911, με κάθε αναπαλαιωμένο μοντέλο να φτάνει πια στα
150.000 ευρώ. Ο ίδιος γνωρίζει τα πάντα για την ιστορία του
συγκεκριμένου μοντέλου:

«Τα χρόνια εκείνα, η Porsche ήταν ακόμη μια μικρή μάρκα, μπροστά στην
BMW, τη Mercedes και τη Ford. Οι γνώμες ήταν αντικρουόμενες. Το 1965,
βγήκαν τρεις σειρές μοντέλο 911, με 700, 650 και 800 κομμάτια
αντίστοιχα. Το περίπου 80% της παραγωγής έφευγε στην Αμερική, και η
υπόλοιπη σε χώρες της Ευρώπης. Όταν σιγουρεύτηκε ότι οι πελάτες της
αναζητούν κάτι πιο νέο, αυτό έδωσε ώθηση στην παραγωγή και οι
παραγγελίες άρχισαν να “πέφτουν βροχή”. Μάλιστα, το 1966 οι
παραγγελίες ήταν τόσες πολλές, που δεν μπορούσαν να πάρουν άλλες»,
εξηγεί και συνεχίζει με τις λεπτομέρειες του αυτοκινήτου:

«Ως το 1966, το μοντέλο 911 είχε δύναμη 130 ίππων και 2000 κυβικά,
φοβερό για την εποχή εκείνη, με τελική ταχύτητα 210-220 χιλιόμετρα την
ώρα. Σπουδαίο μοντέλο. Το φθινόπωρο του 1966 κυκλοφόρησε το S 911, το
σπορ μοντέλο με 160 ίππους και 2000 κυβικά. Αυτό ήταν και το ‘τοπ
μόντελ’ της εταιρείας, που τότε κόστιζε 25.000 μάρκα. Πολλά λεφτά.
Πούλησε τρελά, είχε γίνει ανάρπαστο έως το 1973, όταν σταμάτησε η
παραγωγή του. Η 911, RS 2,7 liter, 210 ίππους, μοντέλο του 1973, είναι
η καλύτερη, μέχρι σήμερα, που έχει κατασκευάσει η εταιρεία (1580
κομμάτια από το 1972 έως και το 1973). Ένα από αυτά έχω αναπαλαιώσει
και πουλήθηκε στην Αμερική»

Πως γίνεται η αναπαλαίωση

Η αναπαλαίωση μιας Πόρσε δεν είναι εύκολη υπόθεση, μια και ουσιαστικά
δεν υπάρχουν ανταλλακτικά ενώ το αμάξωμα αντικαθίσταται πλήρως. Ο
Χαραλαμπίδης την παρομοιάζει με μια παρτίδα σκάκι! «Είναι σαν να
παίζεις σκάκι – αρχίζεις την παρτίδα και πρέπει να ξέρεις ακριβώς πώς
θα τελειώσεις. Η ευθύνη είναι μεγάλη, ενώ θέλει καλή γνώση
μηχανολογίας».

«Το σκάφος αποσυναρμολογείται, πετιούνται οι παλιές, φθαρμένες
λαμαρίνες και κατασκευάζουμε καινούργιες, καθώς δεν υπάρχουν πια οι
πρέσες για τα παλιά αυτοκίνητα του είδους. Ακολουθεί το βάψιμο (μέσα
έξω), ενώ παράλληλα εργάζονται οι τεχνικοί- φρένα αμορτισέρ, σασμάν,
ηλεκτρικά, η μηχανή κατασκευάζεται εκ νέου. Το μόνο που δεν επισκευάζω
στο εργαστήριό μου είναι οι ταπετσαρίες του σαλονιού των αυτοκινήτων.
Όσα από τα ανταλλακτικά δεν μπορώ να τα επισκευάσω, τα αγοράζω από την
εταιρεία ή τα βρίσκω από συλλέκτες που δεν τα χρειάζονται. Έχω μαζέψει
πολλά ανταλλακτικά, η αποθήκη μου είναι γεμάτη», σημειώνει.

Λόγω των δυσκολιών αναπαλαιώνει κατά μέσο 4 με 5 αυτοκίνητα το χρόνο.
Η μεγάλη ζήτηση για τις 911 άρχισε μετά το 2000. Από το 2002, από τα
χέρια του κ. Χαραλαμπίδη έχουν περάσει πάνω από 100 κομμάτια του
μοντέλου, στα οποία έγινε εξαιρετική αναπαλαίωση. Τον συνολικό αριθμό
των αυτοκινήτων που έχει αναπαλαιώσει δεν το θυμάται, αφού κάπου…
χάθηκε και σταμάτησε το μέτρημα.

Τώρα ο κ.Χαραλαμπίδης έχει μεταφερθεί στο Λεβερκούζεν, όπου σε
ιδιόκτητο οικόπεδο εγκατέστησε το συνεργείο που έχει και σήμερα. Μαζί
του εργάζονται μόνο τρία άτομα, ειδικευμένα στο αντικείμενο.

Μια Porsche 911 S με ρίζες!

Η καλή δουλειά του Χαραλαμπίδη έχει βραβευτεί πολλές φορές σε μεγάλες
εκθέσεις αυτοκινήτων αντίκας, και προσελκύει πελάτες απ’ όλο τον
κόσμο. Το 2006, στην ετήσια έκθεση “Τεχνοκλάσικα”, στην πόλη Έσσεν,
που οργανώνεται κάθε Απρίλιο, το περίπτερο του ομογενή προσέλκυσε πολύ
κόσμο, καθώς ξεχώριζε με την πρωτοτυπία του. Είχε στήσει ένα S 911,
του 1968, μέσα από το οποίο… φύτρωνε ένα δέντρο.

«Σε αυτή την κατάσταση είχα βρει ένα τέτοιο μοντέλο από έναν γεωργό
στη Βαυαρία, που το είχε… ξεχάσει, για πολλά χρόνια, μέσα σε
αχυρώνα. Το επισκεύασα, τελικά, και όσοι το είδαν έμειναν κατάπληκτοι.
Το αγόρασε ένας Ελβετός. Αυτό μου έδωσε την ιδέα να παρουσιάσω στην
έκθεση, σε τρεις φάσεις, την αναπαλαίωση ενός τέτοιου αυτοκινήτου»,
τονίζει.