Υποτίθεται πως η Περιφερειακή αιρετή αυτοδιοίκηση ήρθε για να εκφράσει στην πράξη την απόφαση του Κεντρικού Κράτους, να αποκεντρωθεί. Να δώσει την ικανοποίηση στον πολίτη ότι επιτέλους έχει τη δυνατότητα να αποφασίζει για το μέλλον του, επιλέγοντας τους ανθρώπους που θα μπορούν να μεταφέρουν τη φωνή και τη θέλησή του από κάτω προς τα πάνω. Να δομεί έναν πραγματικά δημοκρατικό τρόπο λειτουργίας και συναπόφασης, όπου οι Περιφέρειες να αποκτούν οντότητα αυτεξούσιων και «ουσία» αυτοδιοικούμενων γεωγραφικών ενοτήτων, προσεγγίζοντας – προσαρμοσμένες ασφαλώς στο σήμερα – τα πρότυπα της Αθηναικής Δημοκρατίας.

Πάντα όμως στην χώρα μας οι προθέσεις περισσεύουν, ενώ οι εφαρμοσμένες πολιτικές, κάθε άλλο παρά αποδεικνύουν την ειλικρίνεια των προθέσεων. Απόδειξη αυτής μου της θέσης, ο κομματισμός, που εξαρχής εμφιλοχώρησε στις πρακτικές των κομμάτων, άλωσε εξ αρχής το θεσμό, αλλοίωσε το αρχικό διακύβευμα και βέβαια στραπατσάρισε βάναυσα στην πράξη ό,τι θεωρητικά φάνταζε στην αρχή καινοτόμο, δημοκρατικό, λαοφιλές και σπουδαίο.

Σ αυτές τις συνθήκες διεξάγονται και οι τωρινές Περιφερειακές Εκλογές. Ένας απίστευτος διαγκωνισμός κομματικών συμφερόντων, με πασαρέλα ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, με «σχεδιαστές» τα κομματικά επιτελεία, με «υποψήφιους «περιφερειάρχεις-μανεκέν» τις πολύφερνες πολιτικές νύφες, βγαλμένες όλες με διαδικασίες αναπαραγωγής κακέκτυπων αντιγράφων, ασπρόμαυρων κατά κανόνα και ρουτινιάρικων, στην κατεύθυνση της μονοδρομικής λειτουργίας τους και έκφρασης της μιας και μόνο «εντολής» που αναγνωρίζουν, αυτής , της κομματικής γραμμής και συμφέροντος !

Όμως, πόσο μια τέτοια μεθοδευμένη και ιδιοτελής τελικά Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση τιμά το θεσμό, τους αρχικούς εμπνευστές της και τελικά υπηρετεί τη δημοκρατία και τον πολίτη ; Επειδή ήδη παροικούμε στην Ιερουσαλήμ τον μύχιων πόθων τους, η απάντηση χωρίς ωραιοποιήσεις απλώνεται μπροστά μας… Κι έχει να κάνει με όλο αυτό τον εναγώνιο διαγκωνισμό για την πρωτιά, τις εντυπώσεις, την εικόνα, τις μετέπειτα πανηγυρικές δηλώσεις  από τους νικητές, την εκμετάλλευση και ερμηνεία της βούλησης του λαού, που μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς της ποταπής προπαγάνδας τους, έντεχνα παραποιείται και κατά το δοκούν ερμηνεύεται…!

Είναι φανερό, πως ένα τέτοιο σκηνικό έχουν στήσει και σήμερα ! Περιφέρουν τις «νύφες» στο πολιτικό παζάρι, στολισμένες με πλουμιστές κομματικές προίκες, με τη συνοδεία πάντα εκπροσώπων και τοποτηρητών του «Κέντρου» εν είδη «κουμπάρων» για στήριξη και παραπλάνηση συνάμα, με μεγαλόπνοα προγράμματα ανάπτυξης και αυτονόμησης, όλα όμως κομμένα και ραμμένα, στα πονηρά μικροκομματικά τους σχέδια, στις εντελλόμενες μνημονιακές πολιτικές τους, στους «συγκυβερνητικούς» τους σχεδιασμούς….!

Κι ο λαός ; Πόσο όλα αυτά τον αγγίζουν και τον εκφράζουν ; Ο λαός μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό προσπαθεί να απαγκιστρωθεί. Προσπαθεί να διακρίνει το αληθινό από το κάλπικο. Το ιδιοτελές από το καθαρό. Το καιροσκοπικό από το πραγματικά ειλικρινές… Θαμπώνεται ίσως στην αρχή από τα κομματικά «καλούδια», όμως με μια πιο προσεχτική ματιά, αρχίζει και αντιλαμβάνεται πως ο καιροσκοπισμός πάει σύννεφο. Πώς το συμφέρον του δεν είναι εκεί όπου οι χάντρες λαμπιρίζουν και τα πλαστικά χαμόγελα περισσεύουν.

Στέκεται με σύνεση και μετρά προσεκτικά τις σκέψεις του, τα βήματα του, την απόφαση που θα πρέπει να πάρει. Δεν θέλει για μια ακόμα φορά να πιαστεί στη φάκα των κάλπικων σχεδιασμών τους. Θέλει ο «εκλεκτός» του να εκφράζει όχι τα κόμματα και τις στοχεύσεις τους, αλλά τον ίδιο, τον τόπο του, τα συμφέροντα των πολλών γύρω του, που είναι σίγουρα και δικό του συμφέρον…!

Αυτή τη φορά είναι αποφασισμένος να αντιδράσει… Να πει όχι σε ό,τι κεκαλυμμένα και πονηρά του προσφέρεται… Να απορρίψει το λόγο των πολύφερνων «νυφών», που άνωθεν του επιβάλλεται, να επιλέξει με την καρδιά του εκείνους που καθαρά μιλάνε, μαζί του σχεδιάζουν, κανέναν πέραν του εαυτού τους δεν εκπροσωπούν, που πονάνε για τον τόπο τους και δεν ποδηγετούνται… Που είναι τελικά, ένας από αυτούς….

Στην Περιφέρειά μας, στη Δυτική Μακεδονία, θεωρώ πως ο Θοδωρής Καρυπίδης είναι πράγματι ένας από αυτούς…!!!