Ομπάμα! Όραμα!
Με αυτό το lay out  κυκλοφόρησε το 2008, στις 21 του Νοέμβρη, το 5ο ΠΡΆΣΙΝΟ ΦΎΛΛΟ ( psasino fyllo).
Η Αμερική με την πολιτική Μπους και τους πολυέξοδους πολέμους ήταν σε κρίση και ύφεση. Υπέφερε…
Ελπίζαμε αυτή η αλλαγή να παρασύρει και μας και την Ευρώπη που ήταν σε συγκεκαλυμμένη λογιστικά, κρίση!
Ελπίζαμε να αποδειχθεί ένας καλός πρόεδρος και για τις ΗΠΑ και για τον κόσμο ολόκληρο.
Δεν μπορούμε να πούμε ότι αυτό  επιτεύχθηκε και σε ποιο βαθμό.
Πάντως το ότι την επανεκλογή του επιζητούσε η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης της υφηλίου, πλην του Πακιστάν, αν μη τι άλλο δείχνει την επιθυμία για συνέχιση της προσπάθειας…
Ο κόσμος ψάχνει φως, ψάχνει ελπίδα, θέλει  να ανασάνει…
Αυτό ήθελε και η ίδια η Αμερική , ιδίως οι νέοι,οι εργάτες και η μεσαία τάξη, καθώς και το πλήθος των ανασφάλιστων και συνταξιούχων που έχουν ανάγκη ένα δημόσιο σύστημα  υγείας που τώρα, χάρις στον Ομπάμα, αποκτάει  με τεράστια εμπόδια, η υπερδύναμη!
Επειδή όμως “έκαστον των πριν υπαρξάντων, σύμφωνα προς το τελευταίο εκβάν κρίνεται”,
θα περιμένουμε και την δεύτερη θητεία του.
Αυτή η μεγάλη και δημοκρατική χώρα, δεν είναι μόνο  μια μισητή καπιταλιστική κοιτίδα…
Παρά τα όσα αρνητικά έχουν στιγματίσει την  ιστορία της, όπως  δολοφονίες προέδρων της, φυλετικές διακρίσεις, πραξικοπήματα, ανατροπές κυβερνήσεων, πολιτικές δολοφονίες αντιπάλων,υπερατλαντικοί πόλεμοι συμφερόντων του 20ου αιώνα, έκανε τεράστια βήματα…
Γι’ αυτό παραμένει μια μεγάλη δημοκρατική ομοσπονδία. Όχι σαν την Ευρώπη των Γερμανών ή την Τσαρική Ρωσία του Πούτιν, με ανύπαρκτη δημοκρατική ιστορική παρακαταθήκη, στην οποία  ατυχώς και ματαίως προσβλέπουν μερικοί ανιστόρητοι.
Από εκεί πρέπει να αντλούμε διδάγματα και εμπειρίες .
Πρώτα- πρώτα,  καθαίρεσε προέδρους που παρέβησαν το σύνταγμα και τους νόμους…
Σε ποια άλλη Δυτική Δημοκρατία θα παραιτούνταν ένας πρόεδρος ή πρωθυπουργός, για αποδεδειγμένες παρακολουθήσεις πολιτών ή πολιτικών αντιπάλων; ( βλ. Νίξον. Γουότεργκέϊτ).
Σε ποια υπερδύναμη, ο  εν ενεργεία πρόεδρος(Κλίντον) θα έτρεχε στα δικαστήρια γιατί είπε ψέμματα για μια Μόνικα και  ένα «πούρο» που χρησιμοποίησε για «αλλότριους» σκοπούς….
Σε αυτή  την μεγάλη χώρα οι έρευνες στο Κογκρέσο και στις Επιτροπές έχουν βγάλει όλα τα « άπλυτα» στη φόρα:  Για την ΣΙΑ και τις παρεμβάσεις της, το  Ιράν γκέϊτ, τα εγκλήματα  στο  Βιετνάμ, τις δικτατορίες της Αφρικής ή τις «μπανανίες» της Λατινικής Αμερικής  και τόσα άλλα….
Σε αυτή τη δημοκρατία, μαζί με τις πρόσφατες  προεδρικές εκλογές έγιναν και μια σειρά δημοψηφισμάτων, 35 τον αριθμό, που πέρασαν στα «ψιλά» από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ, όπως π.χ για τη δημόσια χρηματοδότηση των αμβλώσεων(Φλόριντα), κατάργηση της θανατικής ποινής(Καλιφόρνια), νομιμοποίηση χρήσης κάνναβις με αυστηρούς όρους, γάμοι μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου και άλλα πολλά πολιτειακά ή αφορώντα κομητείες και δήμους…
Μπορεί κάποια θέματα να μην μας αγγίζουν ή να έχουν λυθεί διαφορετικά σε μας. Όμως η ποιότητα της δημοκρατίας  δεν παύει να εξαρτάται όχι μόνο από το αποτέλεσμα ή τις δομές αλλά και από τις ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ!
Στην Ευρώπη και στη δική μας χώρα, δεν έχουμε τέτοια σπουδαία παράδοση, εκτός εξαιρέσεων.
Μάλιστα ένα εξαγγελθέν δημοψήφισμα, θεωρήθηκε «επικίνδυνο» για την Ευρώπη, έφερε θύελλα πολιτικών εξελίξεων στην πατρίδα μας, οδήγησε σε παραίτηση ένα πρωθυπουργό που εξελέγη δημοκρατικά με ισχυρή πλειοψηφία, αποσταθεροποίησε το πολιτικό σύστημα και έφερε για πρώτη φορά στη Βουλή ένα ακροδεξιό ναζιστικό κόμμα…
Πόσες αναβολές ή  δειλές και ιδιοτελείς αποφάσεις δεν θεωρούνται « σοφές» ή «σταθεροποιητικές» ενώ αυτές είναι πραγματικά επικίνδυνες και οδηγούν σε κατάρρευση την ΕΕ;
Σε τι διαφέρει τώρα  η πλειοψηφία των 153 βουλευτών που ψήφισαν το πολυνομοσχέδιο και τα σκληρότατα πρόσφατα μέτρα, από αυτήν  της ψήφου εμπιστοσύνης πριν ένα χρόνο στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού Γ. Α Παπανδρέου;
Μήπως  αυτή η τρικομματική κυβέρνηση,που δεν κολλάει και δεν έχει δύναμη ,είναι συμφερότερη  για μας από την αμιγή τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή την κυβέρνηση Παπαδήμου των 265 βουλευτών;
Πότε η νομιμοποίηση ήταν ισχυρότερη τότε ή τώρα;
Μήπως εξελέγη αυτή η κυβέρνηση για να φέρει αυτά τα σκληρότατα μέτρα ή κυρίως για να διαπραγματευτεί και να ακυρώσει το μνημόνιο;
Επειδή πολλές έννοιες είναι γράμμα κενό, αυτό θα το πληρώσει η Δημοκρατία μας..
Η εκφύλιση του κοινοβουλίου, της πρόσφατης λαϊκής αυτής νομιμοποίησης, με τις απρέπειες, την χυδαιότητα του ύφους, των εκφράσεων, την αγένεια και την πεζοδρομιακή ρητορική αποτελούν την παρακμιακή εκδοχή του τέλους της μεταπολίτευσης και ευχόμαστε να μη γίνει καθεστώς…
Δυστυχώς ο οργισμένος λαός έστειλε στη Βουλή, το ναό της Δημοκρατίας, όχι τους καλύτερους ή τους καταλληλότερους…
Πολλοί στερούνται παιδείας, πολιτικής σκέψης, σφαιρικών γνώσεων, στοιχειώδους λογικής και μέτρου ή εμφορούνται από ολοκληρωτικές απόψεις …
Ακόμα και η ψηφοφορία του “μεγάλου» “ναι» ή του “μικρόψυχου” «όχι», είχε μαντήλια-παντιέρες(Ραχήλ Μακρή) ,  φωνασκίες και κολπάκια…
«Όχι»  χάριν των ξεναγών(Γκερέκου)!
Απουσίες  εφεδρικές του «ναι»(ΔΗΜ.ΑΡ), που έγιναν ενωτικές του «παρόν», απουσίες σκοπούμενης βλάβης( Σκανδαλίδης) , επαμφοτερίζοντα και υστερόβουλα « παρών» …
Ακολούθησαν έγραφες και προφορικές διαγραφές από τα κόμματα των « απείθαρχων» …
Πάντως κάποιοι  απείθαρχοι, έχουν υπερβεί το « δις εξαμαρτείν» …
Ας είναι καλά η «μεγαθυμία» των αρχηγών.
Τους διαγράφει ο πρώην, τους επαναφέρει ο νυν…
Κόμματα αρχών…
Χωρίς μέση και με προδιαγεγραμμένο …τέλος!
Αντιλαμβανόμενος τον Μίμη Ανδρουλάκη, που διαθέτει οξεία όσφρηση, να ανεξαρτητοποιείται τάχιστα και να λοξοκοιτάει προς τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού μετά την μεταπολίτευση δεν έμεινε ποτέ επί μακρόν χωρίς στέγη και σίτιση, τον Χρυσοχοϊδη « διαβασμένο», τον Λοβέρδο εξαφανισμένο, βλέπω σύντομα το τέλος …
Ναυτικός δεν είμαι.
Ακουστά έχω, ότι το βυθιζόμενο σκάφος πρώτα το εγκαταλείπουν τα ποντίκια….
Το δικό μας όραμα, πίσω από τα χοντρά και άχρηστα για ανάγνωση, θαμπά γυαλιά του αγορητή της Χρυσής Αυγής, που προανήγγειλε «,στρατοδικείο», το βλέπω να ξεμακραίνει…
Το Όραμα της Αμερικής, του πραγματιστή μιγάδα Μπαράκ Χουσεϊν Ομπάμα και των εκατομμυρίων νέων κάτω των 35 που τον στηρίζουν, έχει μέλλον!
Δημήτρης Ψευτογκάς

Υστερόγραφο:  Όσο υποκριτικούς και να θεωρούν κάποιοι, τους μετεκλογικούς λόγους του νικητή Ομπάμα και του ηττημένου Ρόμνεϊ, δεν παύει να δείχνει το μεγαλείο  της χώρας, αυτών των ανθρώπων και  ενός άλλου πολιτικού πολιτισμού που πόσο απαραίτητος είναι για τη χώρα και το λαό μας. Τα « Στουρνάρα, εδώ, να με κοιτάς…,» «άκου υπουργέ, εδώ να με προσέχεις…», « τα κάνατε πάνω σας…»  «διορισμένε υπουργέ, υπάλληλε της Goldman  S. και του Σημίτη…» πόσο περιττά και παράταιρα φαίνονται….
Βγαλμένα από ένα σκοτεινό και αποτρόπαιο παρελθόν  ναρκοθετούν  το μέλλον και την προοπτική αυτού του τόπου!