Μαρία,
με τα χρυσοκίτρινα στάχυα που σκεπάζουν την καταπράσινη θάλασσα των θλίψης των ματιών σου και τις πλεξούδες των βασάνων σου από τα χέρια της άσπλαχνης Κλωθούς…Στα δάχτυλα σου ίχνη της βρόμικης γης που χαϊδεύεις πλάθοντας τα παιδικά σου όνειρα…
Εκεί που αρχίζει ο Εφιάλτης σου…
Ανθρωπολόγοι , βιολόγοι, ψυχολόγοι….κοκ….
Ποια είσαι; Από που κρατάς; Ισχύουν οι νόμοι του Μέντελ;
Όλα κάποτε θα τα μάθεις…Την τιμή του “πινακίου φακής” έναντι του οποίου επωλήθης… Την Ρομά καταγωγή σου…Την ύπαρξη του Θεού για τους λίγους…Την παράνοια της απελπισίας…. Πολλά θα μάθεις…Δεν θα μάθεις ποτέ για τα κέρδη των Τηλεπωλείων του πόνου και της δυστυχίας σου. Τα 250 ή 100 ευρωαργύρια των βιολογικών σου γονιών ωχριούν εμπρός τους….Δεν θα μάθεις ποτέ για το μέγεθος του υποκριτικού τους ενδιαφέροντος… Τους ξεγέλασε το αχυρένιο χρώμα των μαλλιών σου και το λευκό του δέρματος σου…Η Αρία καταγωγή σου ήταν μια φενάκη…. Η αλφική παθογένεια του συστήματος και το υποκριτικό ενδιαφέρον εύχομαι να μήν σου προκαλέσουν περισσότερο πόνο και βάσανα….Στους Ρομά δεν περισσεύει μόνο η δυστυχία… Ανθεί και το χαμόγελο….
Μαρία (Ξανθή) Ρούσεβα,
τώρα που θα σβήσουν τα απατηλά φώτα της δημοσιότητας, εύχομαι το χαμόγελο να ανθίσει μόνιμα στα χείλη σου…Είναι υποχρέωση των υποκριτών, των θιγμένων εθνικοκεντρικών εγωισμών….. Δεν αντέχει. αυτό το χτύπημα. η εικόνα της ευρωπαϊκής Βουλγαρίας… Το άλλοθι της ύπαρξης “καλών ιδρυμάτων” δεν το αντέχει κανένας μας….Όλοι όμως κλείνουμε τα μάτια στη φτώχεια, στη δυστυχία, στην αδικία….!
Μαρία, το φωτεινό σου πρόσωπο ήταν το ΛΑΘΟΣ στην βρώμικη εικόνα των Ρομά
Κι αυτό ενοχλούσε… Έπρεπε…..να διορθωθεί.
Με ένα μεγαλύτερο….!

Δημήτρης Ψευτογκάς