Για τους περισσότερους η Σιάτιστα είναι μια μακρινή κωμόπολη της Κοζάνης, γνωστή περισσότερο ως μια περιοχή παραγωγής γούνας μαζί με την Καστοριά. Οσο για τη μητρόπολή της, που φέρει τον τίτλο Σισανίου και Σιατίστης, θεωρείται από τις πιο μικρές της Εκκλησίας της Ελλάδας και είναι από τις πιο φτωχές. Αυτό δεν εμποδίζει στον 65χρονο μητροπολίτη της Παύλο και κατά κόσμο Ιωάννη να έχει μια πολύ μεγαλύτερη παρουσία στα πράγματα της Εκκλησίας και κυρίως στον διάλογο και στους προβληματισμούς που αναπτύσσονται για θεολογικά και κοινωνικά θέματα.

Ο μητροπολίτης, που εξελέγη από την Ιεραρχία το 2006, διαθέτει ρητορική δεινότητα και διακρίνεται για το μαχητικό πνεύμα του, που συνοδεύεται από ευρυμάθεια, όπως λένε όσοι τον γνωρίζουν, όμως πάντα συμπεριφέρεται με τη σεμνότητα και την ταπεινότητα ενός σεβάσμιου ιεράρχη, που διακρίνεται για το θεολογικό και προσωπικό ήθος και κερδίζει τον σεβασμό και όσων διαφωνούν μαζί του.

Μπορεί να είχε και στο παρελθόν δημόσιες παρεμβάσεις, όμως αυτές δεν έφταναν σε ένα ευρύτερο κοινό. Κάτι που έγινε με τη θαρραλέα στάση του να εκφράσει δημόσια τη θέση του για τη Χρυσή Αυγή και τη δράση της, χαρακτηρίζοντάς τη ως «Μαύρη Νύχτα» με μοναδικό άξονα και κριτήριο, όπως λέει, τις διδαχές της χριστιανικής θρησκείας. «Εχει καμία σχέση η «ορθοδοξία» της Χρυσής Αυγής με την πίστη, το βίωμα και την Ορθοδοξία του Ευαγγελίου;» ήταν το ερώτημα που έθεσε, για να δώσει την απάντηση ότι «είναι ευθέως αντίστροφες και αλληλοαποκλειόμενες». Κάτι που βρήκε ευρύτατη ανταπόκριση στην ελληνική κοινή γνώμη, έστω κι αν υπήρξαν φωνές ακραίων έξω και μέσα στην Εκκλησία που τον κατηγόρησαν ότι πολιτικολογεί μεροληπτικά.

Στη συνέχεια αυτού του διαλόγου έβαλε ζητήματα που σίγουρα θα έχουν συνέχεια κι από συντηρητικούς κύκλους μέσα στην Εκκλησία, όπως όταν λέει ότι «η Εκκλησία είναι του Χριστού και όχι του έθνους».

Κάποιοι μέχρι πρόσφατα έσπευδαν να τον κατατάξουν γενικά στους λεγόμενους συντηρητικούς της Εκκλησίας, όμως οι σχηματικές αυτές τοποθετήσεις μάλλον τον αδικούν, αφού όπως έχει δείξει μέχρι τώρα αυτό που ιεραρχεί είναι η υπεράσπιση των αδυνάτων προτάσσοντας τον πάσχοντα Χριστό.

Αυτό έκανε και στα κοντά 25 χρόνια στο Μαντούδι της Εύβοιας -γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1947- όπου βρέθηκε ως Αρχιερατικός Εκπρόσωπος. Σε μια περιοχή με εκρηκτικά προβλήματα, με έντονους κοινωνικούς αγώνες των μεταλλωρύχων στάθηκε δίπλα στους αδύναμους, τους άνεργους και τους πάσχοντες. Ετσι ο λαός της περιοχής τον αγάπησε και τον θυμάται πάντα ως τον παπα-Παύλο. Δεν ξεχνά επίσης τη μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλλε ποικιλοτρόπως όλα αυτά τα χρόνια να βοηθήσει αυτούς που αντιμετώπιζαν κρίσιμα προβλήματα υγείας και χρειάζονταν ειδική νοσηλεία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Πυρ και κατά Χρυσοχοΐδη
Κάποιοι ίσως ξεχνούν, όπως λένε, ότι για το θέμα των μεταναστών κλπ. δεν στράφηκε μόνο κατά της ΧΑ. Είχε αντιδράσει έντονα και απέναντι στον τότε υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, τον περασμένο Μάρτιο, όταν μιλούσε «για επιχείρηση-σκούπα για τους λαθρομετανάστες». «Τη σκούπα κ. υπουργέ τη χρησιμοποιούμε για να μαζεύουμε σκουπίδια» έγραφε σε επιστολή του στον υπουργό και συνέχιζε: «Αυτή την αντίληψη έχετε λοιπόν για τους λαθρομετανάστες; Και αφού αυτά τα κατ΄εσάς σκουπίδια τα φέρνετε σε μας, αντιλαμβανόμαστε τι γνώμη έχετε και για μας»’». Σήκωσε επίσης αργότερα το ανάστημά του απέναντι στα οικονομικά μέτρα που θίγουν την υπόσταση του ίδιου του ανθρώπου.

«Σήμερα τι βιώνουμε; Οτι δεν μας υπολογίζει κανείς σαν ανθρώπους. Δεν τους νοιάζει αν θα πεινάσουμε, αν θα φτωχύνουμε, αν τα παιδιά μας δεν θα έχουν να φάνε, αν, αν, αν? Τι ζητούν; Να ευημερεί η οικονομία, να ευημερούν οι αριθμοί. Αλλά για ποιον είναι η οικονομία αν δεν είναι για τον άνθρωπο;».

ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΕΛΙΔΗΣ/ethnos.gr