Ανάγκη λήψης μέτρων ανακούφισης των ανθρώπων στην Περιφέρεια

Ναι είναι πράγματι ιστορικής σημασίας η συμφωνία που επιτεύχθηκε με το Eurogroup για το νέο πρόγραμμα στήριξης της χώρας. Οι αποφάσεις που ελήφθησαν είναι καθοριστικής σημασίας για την χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας, που δίνουν την δυνατότητα στη χώρα να κινηθεί σε συνθήκες σταθερότητας. Θα οδηγήσει όμως αυτή η συμφωνία στην αποφυγή της χρεοκοπίας και στην διάσωση της ελληνικής οικονομίας, όπως  διαβεβαιώνουν ο πρωθυπουργός Λ. Παπαδήμος και ο υπουργός Οικονομικών Ε.Βενιζέλος; Αποτελεί επιβεβαίωση των όσων μέχρι τώρα υποστήριζε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντ. Σαμαράς  ότι μπορούσαμε να πετύχουμε θετικά αποτελέσματα(και πετύχαμε) , με  τροποποίηση των όρων του  Μνημονίου, μετά από διαπραγμάτευση; Ή «καμία συμφωνία δεν πρόκειται να αποτρέψει την χρεοκοπία, αφού δεν προβλέπονται αναπτυξιακά έργα», όπως επισημαίνουν όλοι, όσοι αντιτάχθηκαν από την αρχή στο Μνημόνιο;

Το μόνο βέβαιο είναι ότι πίσω από τη νέα αυτή συμφωνία κρύβονται οι θυσίες, οι προσπάθειες και οι αγωνίες ολόκληρου του ελληνικού λαού. Και στο χέρι μας είναι τώρα  να επιβεβαιώσουμε ή διαψεύσουμε τους παραπάνω ισχυρισμούς. Στο χέρι μας είναι, μέσα στα πλαίσια που έχουν διαμορφωθεί πλέον ή με τα πλαίσια που έχουν διαμορφώσει οι δανειστές μας,  με τα Μνημόνια, το ΔΝΤ και την Τρόικα, να κάνουμε ό,τι αποφύγαμε μέχρι τώρα , προκειμένου να βάλουμε τα θεμέλια για την σωτηρία της χώρας και την οικονομική ανάπτυξη. Να βελτιώσουμε τους οικονομικούς δείκτες και να λάβουμε επιτέλους και μέτρα επ΄ωφελεία εργαζομένων, συνταξιούχων , ελεύθερων επαγγελματιών και ανέργων και όχι μόνον εξοντωτικά. Γιατί μέχρι τώρα κάθε άλλο παρά αναπτυξιακά μέτρα λαμβάνονταν.  Από την ένταξή μας στο ΔΝΤ και την εφαρμογή του Μνημονίου αντί οι οικονομικοί δείκτες να οδεύουν προς τα κάτω, όπως μας είχαν υποσχεθεί ντόπιοι και ξένοι, για να επιστρέψουμε στις αγορές, να πετύχουμε την ανάκαμψη και να βάλουμε τα θεμέλια για την ανάπτυξη της χώρας, όλα τα δυσοίωνα μεγέθη γνώρισαν σημαντική άνοδο.  Το χρέος της Ελλάδας από τα 263 δισ. ευρώ που  ήταν το 2009 ξεπέρασε ήδη τα 360 δισ ευρώ. ή στο 140% του ΑΕΠ(τον Οκτώβριο του 2010 ανερχόταν στο 120 % του ΑΕΠ και τώρα οι δανειστές βάλανε στόχο να «κατεβεί» στο 120% το 2020!) Το ΑΕΠ  «κατέβηκε» στα 218  δισ. ευρώ και η ανεργία εκτοξεύτηκε από
το 8% στο 19% (επισήμως, γιατί ανεπισήμως….)Η Ελλάδα χαρακτηρίζεται πλέον από ένα βαθύ δείκτη φτώχειας (7η στην Ευρώπη) και έναν από τους υψηλότερους δείκτες ανισότητας στην Ευρώπη των 27 κρατών-μελών, γεγονός που διευρύνει την κοινωνική απόσταση και εντείνει την αποξένωση μεταξύ των πολιτών.
Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φτώχειας : Πάνω από το 1/3 των Ελλήνων ζουν με λιγότερα από 470 ευρώ μηνιαίως, ενώ 1 στα 5 παιδιά ζει επίσης κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Μιλάμε πλέον για την κοινωνία των 2/3! Βάσει δε στοιχείων της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας τα Γρεβενά, μαζί με την Καστοριά, την ορεινή Ήπειρο και την Κοζάνη συγκαταλέγονται μεταξύ των   πλέον  «φτωχών περιοχών», με αυξημένο σημαντικά το  ποσοστό ανεργίας (αγγίζει το 35 %).
Όπου όμως ανεργία και φτώχεια καθίσταται προβληματική η κοινωνική συνοχή που είναι απόρροια της κρίσης.  Και σε περιβάλλον κοινωνικής διάλυσης  δεν μπορούμε να μιλάμε για διάθεση αποδοχής εκ μέρους των πολιτών των όποιων μεταρρυθμίσεων.

Τώρα που το Κοινοβούλιο όμως ψήφισε τη νέα δανειακή σύμβαση, που το PSI και το «κούρεμα» ρυθμίστηκαν και το δάνειο των 130 δισ. ευρώ  είναι «καθ΄οδόν» η Πολιτεία πρέπει επιτέλους να σκύψει με ενδιαφέρον και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα των πολιτών εκείνων-ιδιαίτερα της Περιφέρειας- που έχουν πληγεί όσο κανείς άλλος από την εφαρμογή των πιο σκληρών «Μνημονιακών» μέτρων. Η πολιτεία τώρα έχει δύο κυρίως ζητήματα να αντιμετωπίσει:
.Τη φτώχεια ως αντικειμενικό πρόβλημα. (Δεν είναι δυνατόν να επιτρέπουμε αυτή τη στιγμή να υπάρχει κόσμος που δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε τα αναγκαία για την επιβίωσή του) και

.Τη φτώχεια ως παράγοντα που διαλύει την κοινωνική συνοχή.
Στην παρούσα δυσμενή συγκυρία είναι ταυτόχρονα ευκαιρία και αναγκαιότητα να τεθούν άμεσα οι βάσεις μιας κοινωνίας, στο επίκεντρο της οποίας θα πρέπει να βρίσκεται ένα λειτουργικό και δίκαιο σύστημα κοινωνικής μέριμνας, που προστατεύει τους ασθενέστερους και αποζημιώνει δίκαια τους «χαμένους» των μεγάλων αλλαγών. Σε περιοχές με «ιδιαιτερότητες», όπως τα Γρεβενά, πρέπει να προωθηθούν λύσεις όπως:

.Στήριξη  μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης. Μικρότερος συντελεστής φορολόγησης, ένταξη σε αναπτυξιακά προγράμματα, απαλλαγή από επιβαρύνσεις στην κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος και μειωμένη τιμή στα καύσιμα ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες θα ήταν μέτρα ικανοποιητικά.

.Μείωση των στεγαστικών δανείων με επιδότηση του επιτοκίου. Οι τράπεζες που μετά την ρύθμιση του PSI θα ενισχυθούν με δισ ευρώ θα πρέπει να βοηθήσουν προς την κατεύθυνση αύξησης της ρευστότητας στην αγορά. Ένα πρόβλημα που η πολιτεία πρέπει να αντιμετωπίσει σε συνεργασία με τις τράπεζες οι οποίες μέσω της νέας δανειοδότησης θα λάβουν περί τα 40 δισ €, είναι το πρόβλημα των πιστωτικών καρτών. Δεν είναι δυνατόν την ώρα που η κοινωνία στενάζει και όλοι μετέχουν στις θυσίες οι τράπεζες να μένουν απ’ έξω και να εξακολουθούν να έχουν επιτόκια της τάξεως του 17% στις πιστωτικές κάρτες. Αργά ή γρήγορα οι χρήστες των καρτών θα οδηγηθούν σε χρεοκοπία με όλα τα δραματικά επακόλουθα.

Ιδιαίτερα μέτρα που επίσης θα μπορούσαν να βοηθήσουν τις οικονομικά ασθενέστερες κατηγορίες πολιτών , αλλά και γενικότερα το κοινωνικό σύνολο είναι η «κοινωνική ενίσχυση» περίπου 500.000 νοικοκυριών, που επισήμως βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας, η μείωση όλων των μη επενδυτικών καταναλωτικών  δαπανών του δημοσίου, η μείωση του ΦΠΑ σε βασικά είδη διαβίωσης, όπως επίσης και σε αγαθά και υπηρεσίες που συνιστούν τους πυλώνες της στρατηγικής ανάπτυξης της χώρας( π.χ. τουρισμός – και τους χειμερινούς μήνες- και αγροτικά, κυρίως τοπικά, προϊόντα. Δύο στοιχεία ιδιαίτερα σημαντικά για τα Γρεβενά.

Θα μπορούσε επίσης να υπάρξει επιδότηση μη ελκυστικών θέσεων εργασίας, που καλύπτονται από μαύρη εργασία (κυρίως λαθρομετανάστες) και συμβάσεις ορισμένου χρόνου με μειωμένες αποδοχές και ασφαλιστικές εισφορές για νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας και μακροχρόνια άνεργους και απλούστευση των  διαδικασιών για τη χορήγηση Βιβλίου Υγείας Απόρου. Είναι παράλογο πολίτες που βρίσκονται σε άθλια οικονομική κατάσταση να μπλέκουν στα γρανάζια της γραφειοκρατίας  και να τους ζητείται ακόμη και εκκαθαριστικό της Εφορίας για να τους χορηγηθεί Βιβλίο Υγείας Απόρου.  Αναφέραμε ενδεικτικά ορισμένα από τα μέτρα , «ανέξοδα» ουσιαστικά για την Πολιτεία, που θα μπορούσαν να ληφθούν και να λειτουργήσουν προς την κατεύθυνση της ανακούφισης χιλιάδων πολιτών, ιδιαίτερα στην Περιφέρεια, που έχουν πληγεί από την επιβολή των σκληρών «Μνημονιακών» μέτρων . Στα χέρια της Πολιτείας είναι τώρα μετά από δύο χρόνια ανελέητης , εξοντωτικής πολιτικής λιτότητας, να ληφθούν και κάποια μέτρα ανακούφισης. Μπορούν να το κάνουν.

Του Φώτη Σιούμπουρα