Με πολύ θυμό και αγανάκτηση, μέσα σε λίγες γραμμές θα θέλαμε να εκφράσουμε πρώτα προς την Τρόικα και το Δ.Ν.Τ, καθώς και προς την καγκελάριο κ. Μέρκελ , τη διαμαρτυρία μας για την κατάντια της χώρας μας.

Την αποδίδουμε σ΄αυτούς.
Τέλειωσε ο χρόνος που πληρώναμε τα δικά μας τα σπασμένα. Τώρα αρχίζει να φαίνεται η δική τους αδιαλλαξία.

Αρχίσαμε να σφάζουμε ο ένας τον άλλο.
Να μη συγκρατιόμαστε πια στα σπίτια, αλλά να κατεβαίνουμε στους δρόμους.
Να καταφεύγουμε στην αυτοδικία.
Να μη φοβόμαστε τις συνέπειες της όποιας αντίδρασής μας.
Να προωθούμε όπως όπως τα αιτήματά μας, γιατί καταλάβαμε ότι δε γίνεται αλλιώς.

Εσείς όμως, φίλοι μας και σύμμαχοι, εσκεμμένα κωφεύετε.

Η κυβέρνηση, απ΄ό,τι φαίνεται, φέρεται και ανθρώπινα, αλλά εσείς δεν της αφήνετε πολλά περιθώρια.

Λιτότητα..,λιτότητα..,μας ψοφήσατε στη λιτότητα. Έγινε κουβάρι που ξεδιπλώνεται χωρίς τελειωμό…
Βγάλατε και το ξύγκι από τη μύγα.

Κ.Μέρκελ μας άρεσε ο αντίπαλός σας στις εκλογές, που υποδεικνύει για την Ελλάδα στήριξη για αναπτυξιακά προγράμματα κι όχι στείρα λιτότητα. Τη δική σας εξουθενωτική πολιτική κάθε οικονομικής ικμάδας στην πατρίδα μας. .

Πού θα πάει αυτό;
Νέα δάνεια και ξανά…και ξανά…
Ξεχρεώνονται αυτά; Μια ζωή ομήρους θα μας έχετε…

Τα τρία τέταρτα του πληθυσμού πεινούν.
Πετάχτηκε στο δρόμο κοσμάκης και κοσμάκης.
Κι εσείς μας βλέπετε αφ΄υψηλού.

Ίσως μας πείτε ότι δεν μας φοβάστε και δεν μας υπολογίζετε. Ότι εμείς θα χάσουμε, αν δεν σας υπακούμε…
Χίλιοι τόσοι κίνδυνοι κι άλλοι τόσοι κακοί γείτονες ονειρεύονται σε βάρος μας…
Ύστερα η Αμερική πού θα διοχετεύσει τα κατασκευασμένα της όπλα, για να καλύψει τον προ’υ’πολογισμό της!..

Είναι γεγονός ότι αυτός ο φόβος μάς συνέχει όλους.
Η χώρα μας όμως έδειξε ότι ξέρει και το χορό του Ζαλόγγου και την αυταπάρνηση για ολοκαυτώματα, αφού κάνει πρώτα το σταυρό της, παραδίδοντας έτσι τους εχθρούς της στην κρίση του Θεού και της Ιστορίας.

Ούτε αυτούς τους υπολογίζετε οι ισχυροί της γης;

Έτσι όμως εργάζεται ο κοσμοκράτορας του αιώνος τούτου, ο διάβολος, κατά τον Απόστολο Παύλο.

Μ΄αυτό τον τρόπο μάλλον μπερδεύουμε και το Δημιουργό στα σχέδιά Του…Τρομάξαμε και τον ουρανό με τη δική μας κακία και απανθρωπιά.
Από πού ν΄αρχίσει και πού να τελειώσει κι ο Θεός.
Ούτε, σύμφωνα με την παραβολή των ζιζανίων, εκτιμά να ξεριζώνει απ΄τον αμπελώνα Του, δηλ. τον κόσμο και την Εκκλησία Του, τους κακούς και δόλιους ανθρώπους, αλλά τους αφήνει να συναυξάνονται με το σιτάρι, τους ανθρώπους που συγγενεύουν μαζί Του κάνοντας το καλό, κι όταν ωριμάσει το κακό και ξελαγαρίσει –κι αυτό το ορίζει την ημέρα της κρίσεως –θα βάλει κάθε κατεργάρη στη θέση του.

Αλλιώς ο Θεός δεν θα έπρεπε να κάνει τίποτε άλλο από το να τιμωρεί, αφού το κακό και οι κακοί είναι οι πολλοί στον κόσμο κι όσο τα θερίζει κανείς άλλο τόσο πολλαπλασιάζονται.

Ο κόσμος μας προς το παρόν είναι ένα αλαλούμ…από τις κακίες και τα πάθη του.

Ωστόσο ζητούμε από σας, χωρίς να μας εγκαταλείψετε, εφόσον μας συμπαθείτε όπως τολμούμε να το σκεφτόμαστε ακόμη, να μας αφήσετε και να μας στηρίξετε να αξιοποιήσουμε τις πηγές και τους προσοδοφόρους τομείς της χώρας μας, που μέχρι πρό τινος μας έτρεφαν.
Κι αυτές, όπως αποδείχτηκε, είναι η γεωργία μας, η κτηνοτροφία, η αλιεία. Οι καλλιέργειές μας.

Η παραγωγή αυτών ήταν τόσο γνήσια πριν λίγα χρόνια.
Μας τα αχρηστέψατε όμως και τα υποβιβάσατε, αντί να μας τα ενισχύσατε, εσκεμμένα όπως διαδίδεται, προωθώντας και διαφημίζοντας δικά σας προ’ι’όντα.
Χώρια που ψιθυρίζεται ότι θα μας απαγορεύσει η διεθνής κοινότητα να καλλιεργούμε τους κήπους μας. Τί λογική είναι αυτή;

Σαν οδοστρωτήρα νιώθουμε πια τη σκιά σας πάνω μας, που ισοπεδώνει τα πάντα. Από ιδέες και κουλτούρες μέχρι προ’ι’όντα μας, μισθούς και συντάξεις. Μέχρι και το ηθικό μας.

Εμείς πεινάμε κι εσείς οι ηγέτιδες χώρες, σαν τον άφρονα πλούσιο, δραστηριοποιείστε για το πού θα αποθηκεύσετε το υπερπερίσσευμά σας.

Δεν έχει δίκιο άραγε η αντιπολίτευση να συσπειρώνει τους δυσαρεστημένους;

Όσα εξαγγέλλει όμως κι αυτή θα φέρουν ξαστεριά — και μάλιστα με τη διακυβέρνησής της μόνο –; Θα οδηγήσουν σε απαλλαγή από τα προβλήματά μας ή περισσότερη κοινωνική αναστάτωση και σύγχυση;
Μήπως και αυτηνής είναι ανεδαφικά όσα προγραμματίζει και υπόσχεται εδώ που βρισκόμαστε τώρα; Μπορούμε να απεγκλωβιστούμε τόσο εύκολα από όπου είμαστε βραχυκυκλωμένοι;

Δεν έχουν ετοιμάσει αντίποινα οι εταίροι μας και λύση, αν τολμήσουμε να αποποιηθούμε την κηδεμονία τους και που θα είναι πάνω από τα μέτρα μας να την αντιμετωπίσουμε;

Κι ύστερα είναι όντως έξω από ιδιοτελή κίνητρα ο αγώνας της αντιπολίτευσης και οι εξαγγελίες του προέδρου της, χωρίς απώτερο σκοπό την κατάληψη του πρωθυπουργικού θώκου; Γιατί έτσι συνήθως γίνεται στον εν Ελλάδι χώρο.

Οι πολιτικοί μας, οραματιζόμενοι την εξουσία και τη δική τους προβολή, λένε πολλά τραγούδια έξω από το χορό, και για εντυπωσιασμό, κι όταν τον αρχίσουν ή δεν ξέρουν να τον σύρουν σωστά ή τον αφήνουν στη μέση και μας στο έλεος του Δ.Ν.Τ.
Πολύ περισσότερο αν συμβεί η αξιωματική αντιπολίτευση να έχει και απειρία ή και δημαγωγία.

Είμαστε σε τέτοια περίπτωση;
Δεν ξέρουμε..,ωστόσο το υποθέτουμε και το φοβόμαστε…

Κι ο καημένος λαοτζίκος μας έπαθε, αλλά δεν έμαθε απ΄όσα έπαθε..,τρέχει και ορμά πότε εδώ και πότε κατά κει, με ενθουσιασμό και πάλι και πολλάκις για όποιον του τάξει συμπαράσταση…και τον φανατίσει.
Αυτό βέβαια δείχνει και τα αδιέξοδα και την απόγνωση στην οποία έχει περιέλθει.

Κι είναι να μας φοβάται κανείς, όταν μπούμε στη λογική του φανατισμένου όχλου.

Αν όμως όντως η αντιπολίτευση κινείται καθαρά από αγάπη για την πατρίδα, ας το δείξει στηρίζοντας την κυβέρνηση και τη διακυβέρνησή της. Από αυτό νομίζουμε ότι έχει ανάγκη η χώρα μας. Όχι από μια άπειρη διακυβέρνηση και ..φτου και πάλι από την αρχή…
Μας δημιουργείται η εντύπωση ότι οι εξαγγελίες της είναι ανεδαφικές για την ώρα.
Ή πιστεύουμε ότι θα μας αφήσουν αυτάρεσκα να κυβερνούμε οι ξένες δυνάμεις απ΄τις οποίες τώρα θέλοντας και μη εξαρτιόμαστε;

Ύστερα η εξουσιομανία είναι αρρώστια του Έλληνα, που διχάζει το λαό, αμαυρώνει κάθε πολιτική προσφορά και κυοφορεί ποικίλους κινδύνους.

Αν πράγματι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν ορέγεται την εξουσία κι αγωνίζεται μόνο για τους καταδυναστευομένους από τη φτώχια και τα δίκια του λαού, μπορεί να βοηθήσει όχι με αντίδραση για την αντίδραση.
Όχι για να προβληθεί το κόμμα, αλλά η πατρίδα.
Όχι όταν το λέει η κυβέρνηση είναι στραβό, ενώ άλλη ώρα που θα το υπερασπιστεί αυτή θα έχει αξία.

Απ΄εδώ που βρισκόμαστε, όπως το αντιλαμβανόμαστε, κάθε πισωγύρισμα και κάθε αναθεώρηση κατά τη γνώμη μας είναι περισσότερο βύθισμα –κοινώς βούλιαγμα –όλο και πιο βαθιά σε αδιέξοδη κατάσταση.

Απ΄αυτό το κανάλι που βρισκόμαστε γίνεται να βοηθήσουμε όλοι μας να πάμε παραμπρός;

Γίνεται η αντιπολίτευση να σπάσει το κατεστημένο και να βοηθήσει την κυβέρνηση, να τη στηρίξει, για τη συνέχεια ενός καλού έργου που άρχισε, βοηθώντας και στη διόρθωση κάθε αρνητικού της; Κι όχι στοχεύοντας στο καλό της πατρίδας μόνο δια του εαυτού της;

Αν ναι, αυτό μας εγγυάται και μια καλή δική της διακυβέρνηση στο μέλλον.
Αν όχι, λυπούμαστε. Νομίζουμε δεν μας κάνει. Δουλεύει για τον εαυτό της και τη δόξα της..

Την πάθαμε άλλωστε τόσες φορές από γαργαλιστικά ακούσματα και εξαγγελίες προφητικές. Τόσες φορές.
Ας μην την ξαναπάθουμε.

Ζιώγα Κατερίνα
Εκπαιδευτικός