Κείμενο: Κώστας Μάρκου

Την τελευταία της πνοή άφησε στις 29-02-2012 η Κυριακή Κυριακίδου χτυπημένη από την επάρατο νόσο.

Η εκλιπούσα αποτελούσε το ζωντανό παράδειγμα της ανώνυμης μάνας και ηρωίδας στη μικρή κοινωνία του Βατολάκκου. Χήρεψε μόλις σε ηλικία 34 ετών και εκεί αναδείχθηκαν οι απέραντες σωματικές και ψυχικές δυνάμεις.

Το έργο της, δυσβάσταχτο αφού θα έπρεπε να αναθρέψει έξι παιδιά.

Κι όμως τα κατάφερε. Η ιδιότητά της διπλή. Κι άντρας κι γυναίκα και πατέρας και μητέρα.

Ένας φύλακας άγγελος για τη μεγάλη οικογένεια. Η ανθεκτικότητά της στα βάρη της ζωής παροιμιώδης και οι χωριανοί της οι Βατολακκιώτες καθημερινά της απένειμαν τα εύσημα. Γιατί μέσα στα τόσα βάσανά της, κατόρθωσε να σταθεί όρθια.

Στην πείνα, στην κακουχία, τις ατυχίες.

Φωτεινό παράδειγμα όχι μόνον για την οικογένειά της αλλά κι όλες τις επερχόμενες γενιές.

ΒΡΑΧΟΣ-ΠΕΙΣΜΩΝ-ΠΕΡΗΦΑΝΗ- και το κυριότερο ΜΑΝΑ, για όλους μας.

Η οικογένειά της, οι συγγενείς, οι φίλοι, οι γνωστοί, οι συγχωριανοί της θα τη θυμούνται πάντα.

Γι αυτό που ήταν, γι αυτό που πρόσφερε.

Τη νίκησε μόνο ο θάνατος.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τη σκεπάζει…κι από εκεί πάνω, θα μπορεί να λέει :

«τα κατάφερα!»

Κυριακή, θα σε μνημονεύουμε σε κάθε δυσκολία.