«Tο ισοζύγιο για την ελληνική αγροτιά από τη συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι απόλυτα θετικό. Και θα μπορούσε να είναι πολύ πιο θετικό εάν, πρώτον, δεν ασχολούμασταν διαρκώς με την παράβαση και παραβίαση ορίων, όρων και κανόνων και αν από την άλλη ανοίγαμε δυναμικά το δρόμο της συλλογικής δράσης, της καινοτομίας, της μεταποίησης κ.ο.κ., αν δίναμε προστιθέμενη αξία σε ό,τι παράγει η ελληνική γη, αν ό,τι κάνουμε, το κάνουμε καλύτερα. Αυτή είναι η δική μας άποψη σε αυτό».

Τα παραπάνω τόνισε ο Αναπληρωτής Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Πάρις Κουκουλόπουλος απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή Λάρισας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος Γεωργίου Λαμπρούλη, σχετικά με την αποζημίωση των αμπελοκαλλιεργητών Δαμασίου –Τυρνάβου στο Ν. Λάρισας, αλλά και όλης της Θεσσαλίας για ζημιές που υπέστησαν οι καλλιέργειες από τον περονόσπορο.

Διευκρίνισε επίσης ότι δεν μπορούν να δοθούν αποζημιώσεις στους παραγωγούς κατά παράβαση της κείμενης νομοθεσίας και  του Κανονισμού της ΕΕ, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά: «Εάν ρωτάτε αν έχουμε πρόθεση, απόφαση, σκέψη υπολανθάνουσα ή καθαρή ή ανοικτή να παραβιάζουμε τον Κανονισμό, η απάντηση είναι όχι. Οι λογικές «πακέτου Χατζηγάκη», τις οποίες υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα όπου έχουμε πρόβλημα, έχουν οδηγήσει τη χώρα σε βαρύτατους καταλογισμούς που καλούμαστε είτε να τους ανακτήσουμε από τους ίδιους τους αγρότες, είτε να τους μοιραστούν όλοι οι Έλληνες φορολογούμενοι».

Με αυτή τη λογική, ανέφερε ο κ. Κουκουλόπουλος,  για ζημιές, όπως αυτές που υπέστησαν οι αγρότες του Δαμασίου και ευρύτερα  της Θεσσαλίας από τον περονόσπορο,  «εξετάζουμε αλλαγές στο ασφαλιστικό καθεστώς με όχημα την αναλογιστική μελέτη του ΕΛΓΑ και στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης έχουν προβλεφθεί σοβαροί πόροι για ασφαλιστικές καλύψεις και αποζημιώσεις παραγωγών, ακριβώς ώστε να έχουμε και τους διαθέσιμους πόρους, αλλά και το θεσμικό πλαίσιο για τέτοιου είδους περιπτώσεις». 

Ακολουθεί η Ομιλία του Αναπληρωτή Υπουργού:

«Υπάρχουν τρία θέματα στην ερώτηση του συναδέλφου. Το ένα είναι αν πραγματικά έχουν γίνει όσα πρέπει να γίνουν από την πλευρά του Υπουργείου και του αρμόδιου Οργανισμού για τις αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ, αλλά και της πολιτείας γενικότερα. Διότι υπάρχουν και άλλες μορφές αποζημιώσεων με τη μορφή των ΠΣΕΑ ή των κρατικών ενισχύσεων ως γνωστόν. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να αποζημιωθεί κάποια στιγμή η παραγωγή, εκτός από την απευθείας αποζημίωση από τον ΕΛΓΑ.

Δεύτερον, να δούμε αν είμαστε ικανοποιημένοι από αυτό που γίνεται ή δεν γίνεται.  Και τρίτον, να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.

Το πρόβλημα των αμπελοπαραγωγών του Δαμασίου κύριε συνάδελφε είναι απολύτως εντοπισμένο. Τυγχάνει –αν θέλετε- να έχω και μια προσωπική σχέση. Ο Δήμος μου, στον οποίο είχα την τιμή να είμαι επί δεκαεννιά χρόνια δήμαρχος, η πόλη της Κοζάνης, είναι φιλόξενη εδώ και πολλά χρόνια  με κατ’ εξαίρεση χορήγηση άδειας για το βρώσιμο σταφύλι των παραγωγών του Δαμασίου, το οποίο προτιμάται από τους καταναλωτές εδώ και δεκαετίες και το περιμένουν κάθε χρόνο. Γνωρίζω πολύ καλά και τους παραγωγούς και την ποιότητα της παραγωγής τους.

Επίσης, από τα επίσημα στοιχεία των υπηρεσιών προκύπτει ότι, ναι, στο Δαμάσι είχαμε μεγαλύτερη ζημιά από τη συνήθη. Δεν είχαμε μια συνήθη μείωση της παραγωγής του 2011, αλλά μια μείωση που, όπως λένε τα επίσημα στοιχεία, ξεπέρασε το 30%-35%. Εδώ, όμως, έχουμε ένα μεγάλο πρόβλημα με τον Κανονισμό. Ο Κανονισμός, ζητά να εκτιμήσουμε τη ζημιά σε επίπεδο περιφερειακής ενότητας –νομού, που λέγαμε παλαιότερα- ζητά να είναι 30% πάνω από το μέσο όρο των τριών τελευταίων ετών. Και κάτι τέτοιο, όπως εξίσου καλά με μένα γνωρίζετε, δεν συμβαίνει, δυστυχώς, για την περιφερειακή ενότητα Λάρισας.

Έτσι, λοιπόν, στο πρόγραμμα αποζημίωσης για τον περονόσπορο του 2011, η περιοχή Δαμασίου, όπως και άλλες περιοχές της Θεσσαλίας –όπως ορθά επισημαίνετε στην ερώτησή σας- μένουν έξω από το καθεστώς αποζημίωσης.

Για την πληρότητα της απάντησης, πρέπει να πω ότι από την πλευρά του ΕΛΓΑ, αλλά και των αρμοδίων περιφερειακών υπηρεσιών που εποπτεύονται από τον Περιφερειάρχη Θεσσαλίας, τη ΔΑΟΚ δηλαδή Λάρισας και υπολοίπων νομών, έχουν γίνει όλα όσα έπρεπε να γίνουν. Κινήθηκε, δηλαδή, εγκαίρως η διαδικασία από την πλευρά του Υπουργείου μέσω των ΠΣΕΑ για την ενίσχυση των παραγωγών, αλλά τα πρωτόκολλα αυτοψίας, δυστυχώς, δεν τεκμηρίωσαν το 30% σε επίπεδο περιφερειακής ενότητας. Ωστόσο, αυτό είναι ένα πρόβλημα.

Κι έρχομαι τώρα στο δεύτερο ερώτημα, το οποίο έθεσα μόνος μου. Προφανώς δεν μας ικανοποιεί αυτή η εξέλιξη, γιατί στο Δαμάσι, όπως ξέρουμε καλά από τα στοιχεία των υπηρεσιών -των ίδιων των υπηρεσιών που λένε ότι δεν πιάνουμε το 30% ζημιάς σε επίπεδο περιφερειακής ενότητας- το ποσοστό αυτό το υπερβαίνουμε. Αυτό μας λένε οι ίδιες οι υπηρεσίες. Δεν μπορεί να τις πιστεύουμε στη μια περίπτωση και να μην τις πιστεύουμε στην άλλη. Έτσι δεν είναι;

Επειδή, όμως, τυγχάνει, όπως σας είπα, να έχω και προσωπική εμπειρία από τη συγκεκριμένη περιοχή και παραγωγή, ξέρω πολύ καλά την αξιοπιστία και την ποιότητα του προϊόντος. Και θέλω να πω ότι υπάρχει και μια ιδιαίτερη ευαισθησία για λόγους -ας πούμε- ιστορικούς. Υπάρχει, λοιπόν, ένα ζήτημα.

Στο δεύτερο σκέλος της απάντησής μου θα σας πω τι θα μπορούσαμε, ενδεχομένως, να κάνουμε, γιατί όλα όσα επιτρέπει η κείμενη νομοθεσία και ο Κανονισμός του ΕΛΓΑ έχουν εξαντληθεί και η απάντηση είναι δυστυχώς αρνητική.

Είναι γνωστή η θέση του κόμματός σας για την Ευρώπη. Όμως, εμείς εδώ λέμε ότι το ισοζύγιο για την ελληνική αγροτιά από τη συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι απόλυτα θετικό. Και θα μπορούσε να είναι πολύ πιο θετικό εάν, πρώτον, δεν ασχολούμασταν διαρκώς με την παράβαση και παραβίαση ορίων, όρων και κανόνων και αν από την άλλη ανοίγαμε δυναμικά το δρόμο της συλλογικής δράσης, της καινοτομίας, της μεταποίησης κ.ο.κ., αν δίναμε προστιθέμενη αξία σε ό,τι παράγει η ελληνική γη, αν ό,τι κάνουμε, το κάνουμε καλύτερα. Αυτή είναι η δική μας άποψη σε αυτό.

Εάν ρωτάτε αν έχουμε πρόθεση, απόφαση, σκέψη υπολανθάνουσα ή καθαρή ή ανοικτή να παραβιάζουμε τον Κανονισμό, η απάντηση είναι όχι. Οι λογικές «πακέτου Χατζηγάκη», τις οποίες υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα όπου έχουμε πρόβλημα, έχουν οδηγήσει τη χώρα σε βαρύτατους καταλογισμούς που καλούμαστε είτε να τους ανακτήσουμε από τους ίδιους τους αγρότες, είτε να τους μοιραστούν όλοι οι Έλληνες φορολογούμενοι.

Είμαστε ικανοποιημένοι από την απάντηση που δίνουμε στους παραγωγούς; Όχι. Είναι μία αδυναμία του Κανονισμού, αν θέλετε, το ότι ζητάει τη ζημιά σε επίπεδο περιφερειακής ενότητας και αδικεί αμπελοπαραγωγούς μίας συγκεκριμένης περιοχής.

Τι κάνουμε, λοιπόν, από την πλευρά μας. Πρώτον, στην αρχή της χρονιάς του 2015 θα παρουσιάσουμε το νέο Κανονισμό του ΕΛΓΑ, γιατί είναι εντοπισμένα αυτά τα προβλήματα. Έχει γίνει αναλογιστική μελέτη, η οποία αναμένεται να επικαιροποιηθεί και με το ΟΣΔΕ του 2015 που αναμένεται να είναι πολύ πιο αξιόπιστο από τα μέχρι τώρα, διότι θεμελιώνονται τα δικαιώματα των ενισχύσεων στη γη και στις τρεις κατηγορίες -κτηνοτροφία, δενδρώνες, αρόσιμες εκτάσεις- έτσι ώστε να δούμε σε ασφαλιστικούς κινδύνους ή σε επιμέρους περιπτώσεις -όπως αυτές που λέτε- πώς μπορεί να συνδράμει ασφαλιστικά ο ΕΛΓΑ. Είναι στο επίκεντρο, θέλω να σας πω, του διαλόγου τέτοια ζητήματα.

Δεύτερον, στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης, το νέο ΕΣΠΑ, το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης του ΥπΑΑΤ, που έχει μία σχετική αυτοτέλεια και αυτονομία, στο νέο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, έχουν προβλεφθεί πολύ σοβαροί πόροι για ασφαλιστικές καλύψεις και αποζημιώσεις παραγωγών σε τέτοιες περιπτώσεις, ακριβώς ώστε να έχουμε και τους διαθέσιμους πόρους, αλλά και το θεσμικό πλαίσιο. Νομίζω ότι αυτός είναι ο σωστός δρόμος, γιατί αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία, είναι να μπορούμε να απαντάμε από εδώ και πέρα σε τέτοιες περιπτώσεις για ένα πρόβλημα που είναι εντοπισμένο με βάση τον Κανονισμό.

Τι κάναμε μέχρι τώρα; Όπου δεν μας βόλευε ο Κανονισμός, βγαίναμε απ’ έξω. Οι καταλογισμοί είναι κάποια δισεκατομμύρια στο τέλος. Αφήστε, λοιπόν, αυτό το θλιβερό έργο σε αυτούς που είναι οπαδοί του παρελθόντος. Εσείς κάποια άλλα πράγματα λέτε για την Ευρώπη. Είναι σεβαστό αυτό που λέτε, αλλά διαφωνούμε».