Μάθαμε ξένες γλώσσες, αλλά δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε στη γλώσσα μας σε βασικά ζητήματα.

Έχουμε  πλατύτερους δρόμους, αλλά  στενότερες αντιλήψεις.

Ξοδεύουμε πολλά και έχουμε ελάχιστα.

Εχουμε μεγαλύτερα σπίτια και μικρότερες οικογένειες. Περισσότερες ανέσεις αλλά λιγότερο χρόνο.

Εχουμε περισσότερα και μεγαλύτερα πτυχία αλλά λιγότερο λογικούς ανθρώπους.

Περισσότερη  γνώση, μα λιγότερη κρίση.

Εχουμε πολλούς ειδήμονες μα περισσότερα προβλήματα.

Εχουμε πλεόνασμα φαρμάκων, αλλά έλλειμμα στην ποιότητα της ζωής μας.

Εχουμε  πολλαπλάσιους πολιτικούς μα πολλαπλάσια προβλήματα.

Πολλαπλασιάσαμε τα υπάρχοντά μας και μειώσαμε τις αξίες μας.

Μάθαμε πώς να εξασφαλίζουμε  τα προς το ζην, αλλά δεν μάθαμε να ζούμε.

Προσθέσαμε χρόνια στη ζωή μας, αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας.

Φωτίσαμε όλους τους δρόμους, αλλά δεν μπορούμε να τους περπατήσουμε.

Φτάσαμε στο φεγγάρι αλλά δυσκολευόμαστε να διασχίσουμε έναν δρόμο να συναντήσουμε τον γείτονα μας.

Κατακτήσαμε το διάστημα, αλλά  χάσαμε τον δικό μας πλανήτη.

Διασπάσαμε το άτομο, αλλά όχι τις προκαταλήψεις μας.

Εχουμε υψηλότερα εισοδήματα, αλλά χαμηλότερες ηθικές αξίες.

Ζούμε στην εποχή των υψηλών κερδών και των ρηχών ανθρώπων.

Εχουμε περισσότερα τρόφιμα, αλλά χειρότερη διατροφή.

Κτίζουμε πολυτελή σπίτια, αλλά διαλύουμε την οικογένεια.

Η βιτρίνα της ζωής μας φαίνεται πλούσια και γεμάτη αλλά η αποθήκη είναι έρημη και άδεια.

Εχουμε περισσότερες εφημερίδες και κανάλια αλλά ελάχιστη πληροφόρηση.

Εχουμε πλεόνασμα εκπαιδευτικών, αλλά «πατώσαμε» στην εκπαίδευση.

 Φέραμε περισσότερη  «Δημοκρατία» να νομιμοποιήσουμε το «έγκλημα».

Δημιουργήσαμε βαθμούς αυτοδιοίκησης ,στο όνομα της δημοκρατίας ,για να υπερχρεώσουμε τις τοπικές κοινωνίες.

Δημιουργήσαμε ένα απόλυτο τίποτα!!!

                                                                                             Κωνσταντίνος Ι. Καναβός

  «Απόσπασμα από ένα e-mail μεταξύ Ελλάδος και Αμερικής»