Σιμά κοντά η εκκλησιαστική ζωή του τόπου μας αλλάζει σελίδα.
Ο επισκοπικός θρόνος των Γρεβενών θα δεχτεί το νέο μητροπολίτη.

Ο απερχόμενος δεσπότης μάς απασχόλησε πολύ.
Απερχόμενος όμως ιδιαίτερα…
Επειδή ωστόσο οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς τούς φίλους, όταν γίνονται μπροστά και έγκαιρα, εμείς ας είμαστε τώρα έτοιμοι από την αρχή να συστήσουμε και να συστηθούμε στον όποιον τελικά επιλεγεί και εκλεγεί, γιατί προλαβαίνονται νομίζουμε μ΄αυτόν τον τρόπο πολλά παρέκτροπα.
Και για να μην έχουμε άγνοια εμείς σχετικά με το πρόσωπο του επισκόπου και τις ευθύνες του,
γιατί έτσι θα ξέρουμε τι να θέλουμε και τι να ζητούμε αυτόν.
Κι ο ίδιος γνωρίζοντας την ψυχοσύνθεσή μας να μας χειρίζεται σωστά.

Κατ΄αρχήν απ΄την Κ.Διαθήκη, και συγκεκριμένα απ΄την πρώτη επιστολή που στέλνει ο απόστολος Παύλος στο αγαπητό του πνευματικό παιδί και στενό συνεργάτη Τιμόθεο, συλλέγουμε τα χαρακτηριστικά του καλού επισκόπου.
Να πώς του τον συστήνει ο υπέροχος διδάσκαλός του (Α΄Τιμ.3 κ.εξ.):
”Αν ορέγεται κάποιος την επισκοπή, καλό έργο επιθυμεί.
Ως επίσκοπος όμως πρέπει να είναι αδιάβλητος.., προσεκτικός, συνετός, ευπρεπής, φιλόξενος, καλός δάσκαλος, να μην είναι πότης, βίαιος, αισχροκερδής, αλλά επιεικής, ειρηνικός κι αφιλοχρήματος.
Να μην είναι καινούργιος στην πίστη.., να έχει καλή φήμη κι απ΄έξω από την εκκλησία.

Στη συνέχεια προτρέπει (4,8 κ.εξ) τον Τιμόθεο, ως επίσκοπο που είναι στην Έφεσο, — επομένως έμμεσα συμπληρώνεται το παζλ του καλού επισκόπου — να είναι ευσεβής, να εμπνέει σεβασμό, αν και είναι νεαρός στην ηλικία, να είναι υπόδειγμα στους πιστούς με το λόγο, με τη συμπεριφορά, την αγάπη, την πνευματική ζωή, την πίστη, την αγνότητα.
Να ρίξει την προσοχή του στην ανάγνωση των Γραφών, στις συμβουλές.
Να προσέχει τον εαυτό του και τη διδασκαλία του.
Και να μένει σ΄αυτά ανυποχώρητος .
Έτσι θα σώσει και τον εαυτό του και αυτούς που τον ακούνε”.

Στην επιστολή επίσης που στέλνει στον Τίτο, επίσκοπο τότε της Κρήτης, ο απόστολος και πάλι Παύλος συμβουλεύει ( Τίτ,1,7 κ. εξ): ” Ο επίσκοπος δεν πρέπει να είναι υπεροπτικός, ευέξαπτος, μέθυσος, φιλόνικος,
Αντίθετα.., να αγαπάει το καλό, .., να είναι δίκαιος, ευσεβής, να κυριαρχεί στον εαυτό του, να είναι προσηλωμένος στη διδασκαλία που μας παραδόθηκε΄
Οπότε θα είναι και αξιόπιστος.

Έτσι θα μπορεί να καθοδηγεί με την υγιή διδασκαλία και τους άλλους, αλλά και να τους ελέγχει, όταν θα παρεκτρέπονται”.
—————————————————–
Εμείς τώρα ως ποίμνιο των Γρεβενών δυσκολοποίμαντο, αλλά και με θεία χαρίσματα πολλά, θέλουμε τον ιεράρχη μας πρώτα πρώτα να μας αγαπήσει με τις όσες και όποιες ιδιαιτερότητές μας.
Να μας είναι εξομολογητικός — η διάκριση μένει σ΄αυτόν σε τι και σε ποιους — .
Έτσι θα μας νιώθει κοντά του.
Όπως συμβαίνει σε μια οικογένεια.

Πιστεύουμε ότι στη σύγχρονη εποχή δε μπορεί και δεν ωφελεί να κρύβεται κανείς.
Ύστερα ο λαός μια αδυναμία που του γνωστοποιείται, όποιας φύσεως, έχει την καλή διάθεση να την αναλάβει, όταν είναι εν τη γεννήσει της και να συντρέξει τον ηγούμενό του, για να ξεπεραστεί.
Ή και να τη συγχωρήσει.
Δε μπορεί όμως να συγχωρήσει την υποκρινόμενη αναμαρτησία.

Ακόμη τον ιεράρχη μας τον θέλουμε προσηνή, αλλά και ασυμβίβαστο με φιλίες που αυτές προκαλούν την καχυποψία.
Είναι πια πίστη μας ότι η πολλή οικειότητα του επισκόπου με διάφορα πρόσωπα — και συγγενικά ακόμη –, η οποία οδηγεί σε εξοικείωση, κρύβει τους εξής κινδύνους: πρώτο να γίνει αιτία να αποδυναμωθεί η αγάπη του στο Χριστό και κατά συνέπεια και η προσευχή του.
Δεύτερο, εξ αιτίας αυτής της οικειότητας, να δημιουργήσουν προβλήματα γυναικάρια με υστερικά σύνδρομα, όπως χαρακτηριστικά έλεγε ένας σοφός γέροντας.
Τρίτο να προκληθούν παρεξηγήσεις και σχόλια σε βάρος του από όλους μας.
Έστω από κακή αντίληψη των πραγμάτων μόνο.
Άλλωστε είμαστε τελευταία τόσο επιρρεπείς οι Γρεβενιώτες σ΄αυτά.

Και σε τελική ανάλυση δεν τον θέλουμε να ”άγεται και να φέρεται” από εξωτερικούς παράγοντες — φίλους ή συγγενείς, όταν η ζωή τους ιδιαίτερα δεν συνάδει με τον ευαγγελικό λόγο — , αλλά να κινείται από το Πνεύμα του Θεού και των Πατέρων.

Τον θέλουμε να μας είναι ωστόσο πατέρας.

Και τη μοναχικότητα να τη θεωρεί ευεργέτιδα, γιατί τότε θα μπορεί με την προσευχή του να μας αναφέρει όλους στο Θεό με την πρέπουσα αγάπη και αγωνία.

Σταματούμε όμως τα ”θέλουμε”τα δικά μας εδώ, τα οποία δεόμαστε να μη μας τα αψηφήσει ο όποιος ιεράρχης μας.

Εκκρεμεί η αυτοσύστασή μας.
Ως λαός εννοούμε των Γρεβενών.

Μάλλον στο επόμενο άρθρο μας.
Ζιώγα Κατερίνα
Εκπαιδευτικός