Από τα δύο, το ένα. Οι λακωνικοί Αρχαίοι είχαν φυλακίσει σε δύο λέξεις την τρίτη αρχή της Αριστοτελικής λογικής (περί αποκλειομένου μέσου). «Δυοίν Θάτερον»: Ένα από τα δύο (και τρίτο δεν υπάρχει).

Δυοίν Θάτερον, λοιπόν.

Ή στις 29 Δεκεμβρίου εκλέγεται πρόεδρος της δημοκρατίας, ή όχι.

Αν εκλεγεί (απίθανο αλλά όχι αδύνατο) συνεχίζουμε ως συνήθως.

Αν δεν εκλεγεί, έχουμε εκλογές.

Δυοίν Θάτερον: είτε στις 25 Ιανουαρίου, είτε την 1η Φεβρουαρίου.

Και στις εκλογές αυτές βγαίνει πρώτο κόμμα και εισπράττει το μπόνους των 50 εδρών… δυοίν θάτερον: Είτε ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε η Νέα Δημοκρατία.

Και αν μεν βγει η ΝΔ, συνασπίζεται με τα υπολείμματα του ΠΑΣΟΚ ή/και το Ποτάμι και συνεχίζει να κυβερνάει τη χώρα.

Του ΠΑΣΟΚ; Ποιου ΠΑΣΟΚ; Δυοίν Θάτερον:

Είτε έχει επιβιώσει το του Βαγγέλη, είτε έχει ανανήψει του Γιωργάκη, είτε (το πιο πιθανό) κανένα από τα δύο. (Το «και τα δύο» μάλλον είναι ο «αποκλειόμενος τρίτος» που λέγαμε…).

Και εάν με είναι του Βαγγέλη, συνεργάζεται. Αν όμως είναι του Γιωργάκη; ΑΔΙΕΞΟΔΟ.

Πάμε πίσω τώρα στην πιθανότερη περίπτωση: πλειοψηφούντος ΣΥΡΙΖΑ μετά μπόνους. Δυοίν Θάτερον: ή έχει αυτοδυναμία ή δεν έχει.

Και εάν μεν έχει – κάνει κυβέρνηση. Εάν δεν έχει, συνεργάζεται. Αλλά με ποιον;

Δυοίν Θάτερον: είτε έχουν περάσει οι Ψεκασμένοι το 3%, είτε όχι. Και εάν ναι, συνεργάζονται.  Άλλα δύο διλήμματα (για να μην επαναλαμβάνω το ΔΘ): Είτε έχουν μαζί την δεδηλωμένη είτε όχι. Και εάν την έχουν: είτε τους αντέχει ο Λαφαζάνης (και κάτι πιο ακραίες συνιστώσες) είτε όχι.

Εάν δεν έχουν την δεδηλωμένη, μένει μόνο το Ποτάμι. Ο Θεοδωράκης θα βάλει τους όρους του. Δυοίν Θάτερον: είτε θα τους δεχθούν, είτε όχι.

Αυτό το παιχνίδι μπορείτε να συνεχίζετε να το παίζετε επ’ αόριστον. Π. χ. για τις επαναληπτικές εκλογές (αν χρειαστούν) τις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα, το κούρεμα του χρέους, το ευρώ ή τη δραχμή… Όλα είναι δυοίν… κλπ.

Μόνο να ξέρετε πως είναι πανάκριβο παιγνίδι: Θα το παίζουν αυτοί και θα το πληρώνουμε εμείς.

Νίκος Δήμου

protagon.gr