Σαν διπλωμάτης έμαθε καλά την τέχνη του ελίσσεσαι, στα πρώτα χρόνια της Αλλαγής(1981-83) και ιδιαίτερα στο διπλωματικό γραφείο του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη μια δεκαετία αργότερα, μια τέχνη που τον βοήθησε να επιβιώσει και από “κύριος τίποτα” κατά τον “πολλά βαρύ” Θεόδωρο Πάγκαλο να γίνει δύο φορές Δήμαρχος Αθηναίων. Στη συνέχεια ίδρυσε και αυτός κόμμα, το ΚΕΠ (Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών) που παρότι έλαβε τα υψηλότερα δημοσκοπικά ποσοστά(27%) το διέλυσε καταγράφοντας διάρκεια ζωής ενός έτους(2001-2002).
Κανείς δεν το θυμάται σήμερα παρά μόνο τα αρχικά του, το ΚΕΠ, που το ΠΑΣΟΚ μετέτρεψε σε ένα πολύ χρήσιμο και αποδοτικό θεσμό τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών!
Έκτοτε ο άνθρωπος με την καλύτερη όσφρηση της εξουσίας δεν χάθηκε…
Υπουργός Τουρισμού, Υπουργός Υγείας, με τις κυβερνήσεις Κ. Καραμανλή (2004-2009)Υπουργός Εξωτερικών (κυβέρνηση Παπαδήμου) Υπουργός Εθνικής Άμυνας( Κυβερνήσεις Σαμαρά- Βενιζέλου).
Καθόλου άσχημα! Λαμπρά!
Τι θα θυμάται κανείς από όλη αυτή την αξιόλογη περιπλάνηση;
Τα ωραία κουστούμια, τα μπλέιζερς και τα ωραιότερα λόγια…
Αξίες νεοελληνικής βαρβαρότητας…
Τώρα τον βλέπω στα πάνω του με αερόστατο τις επικοινωνιακές πομφόλυγες….
Αυτόματο,ετοιμοπόλεμο G3A3 στα χέρια, συμμετοχή σε βολές αυτομάτων όπλων, με κιάλια να επιτηρεί ασκήσεις ευρείας κλίμακας, μηνύματα σε παρελάσεις περιστοιχιζόμενος από έμφορτους παρασήμων….
Την ίδια ώρα με τα κιάλια του θα μπορούσε να παρακολουθήσει τις ασκήσεις πυκνής τάξεως της τουρκικής αεροπορίας στο Αιγαίο ανήμερα της εθνικής επετείου της παλιγγενεσίας ή την δεκαεξάωρη βόλτα του τουρκικού πολεμικού στα Ελληνικά νερά των Κυκλάδων και την δίοδο του από τα στενά του Καφηρέα προς την εξωτική Μύκονο και εκείθεν στη Σμύρνη….
Ανθεκτικό είδος αυτή η συνομοταξία των πολιτικών της εικόνας….
Σε μια εποχή που οι δέκτες- ψηφοφόροι, οπαδοί, αδιάφοροι παρατηρητές- έχουν εκπαιδευτεί να είναι δέκτες μόνο μηνυμάτων εικόνων και όχι κριτικοί ενεργοί πολίτες, αυτό το είδος πολιτικών θα αυξάνεται και θα πληθύνεται….
Το όπλο ανά χείρας δείχνει έναν πολιτικό της ισχύος που ανά πάσαν στιγμή είναι έτοιμος να αναλάβει δράση.
Προέκταση του “ανδρισμού” και μιας αμφίβολης αποτελεσματικότητας ελκύει τους θιασώτες της δύναμης, συνήθως αδύναμους και κατεξοχήν πληττόμενους από την ….δύναμη αντιλαϊκών πολιτικών!
Η πολιτική της ισχύος, και της σύγκρουσης συμπαθής σε πολλούς, δεν είναι άμοιρη κινδύνων….
Άρεσε στην ελληνική κοινή γνώμη η δυναμική επιλογή Πούτιν στην Κριμαία…
Όπως και η καταγεγραμμένη σε βίντεο “σκοτεινή” εκτέλεση του ακροδεξιού ηγέτη κόμματος στην Ουκρανία…
Άρεσε επίσης και έδρασε ανακουφιστικά και ο “περίεργος” θάνατος στο κελί της απομόνωσης του Αλβανικής υπηκοότητας βαρυποινίτη και δράστη στυγερής δολοφονίας σωφρονιστικού υπαλλήλου…
Και αυτός καταγεγραμμένος σε βίντεο!
Πολλοί το περίμεναν ότι θα συμβεί, όχι όμως τόσο σύντομα!
Αυτός ο εθισμός στην αποδοχή της βίας ως μέσο απονομής δικαιοσύνης ή επίλυσης διαφορών και προβλημάτων μας επανεισάγει επικίνδυνα στο σωληνώδες σκοτεινό και πρόσφατο και απώτατο παρελθόν κυριαρχίας του αίματος και του φόβου.
Πρωτόγονη και πρωτόγνωρη οπισθοδρόμηση μιας κοινωνίας, ιδιαίτερα της ευρωπαϊκής, που υπέφερε τα πάνδεινα από δύο παγκόσμιους πολέμους με εκατομμύρια νεκρούς και αποτρόπαια εγκλήματα ψυχοπαθών δικτατορικών ηγεσιών….
Ο διάλογος, η συναίνεση, η τήρηση των κανόνων δικαίου εξοβελίζονται…
Σε όσους επιχαίρουν τώρα για την προσάρτηση της Κριμαίας, δεν γνωρίζω πόσο θα τους χαροποιούσε η αντίστοιχη της Ελληνικής Θράκης στην Τουρκία ή πόσο αυτό επηρεάζει δυσμενώς την εξέλιξη του Κυπριακού και της νομιμοποίησης της τουρκικής κατοχής τού 40% της Κυπριακής Δημοκρατίας μετά την πάροδο 40 ετών από την παράνομη εισβολή στη Βόρεια Κύπρο, τον εποικισμό της και τους 200.000 πρόσφυγες, τους χιλιάδες νεκρούς και αγνοούμενους….
Μας αρέσουν τα τετελεσμένα, της βίας, της αδικίας και της καταπάτησης του διεθνούς δικαίου;
Η επιλεκτική εφαρμογή και μνήμη είναι εξίσου επικίνδυνη με την αμνησία και την άναρχη δύναμη…
Πραγματική δύναμη είναι η ειρηνική συνύπαρξη, η δημοκρατία και ο σεβασμός των αρχών και αξιών που καταγράφονται στα επιτεύγματα της ανθρώπινης κοινωνίας, ως διεθνές δίκαιο και διακηρύξεις του ΟΗΕ.
Ο τυφεκιοφόρος δικός μας υπουργός δεν αποτελεί παρά το απειροελάχιστο “αλατοπίπερο” μιας αντικανονικότητας που νομιμοποιείται, εισαγόμενη πλαγίως ως “καρικατούρα” και δηλητηριάζει σιγά-σιγά κάθε υγιή οργανισμό που ελκύεται από το θυμοειδές και επιθυμητικό να το δοκιμάσει στο τραπέζι του ως αλχημιστικό ελιξήριο!
Δημήτρης Ψευτογκάς

ΥΓφο: Ελπίζουμε ο κ. υπουργός να μην εμπλακεί από κανένα “Αγιο Βασίλη” ως μέλος “εγκληματικής” οργάνωσης…
Άλλο υπουργός κι άλλο οδηγός!