Η ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΛΑΔΟΡΜΗ

«…Βραχνά ο παπάς, ο δάσκαλος εκεί θεριεύει την αποσταμένη ελπίδα με λόγια μαγικά. Μη σκιάζεστε στα σκότη, Η λευτεριά σαν της αυγής το φεγγοβόλο αστέρι της νύχτας το ξημέρωμα θα φέρει». Ι. Πολέμης

Θέση: Ξεκινώντας από το χωριό προς το βορειοανατολικό μέρος του, βαδίζεις ένα δρόμο φιδωτό, ομαλό, ευκολοπάτητο και σκιερό σχεδόν και ύστερα από 1.30 ώρα (6 χιλ. απόσταση) φτάνεις στο αρχαιότατο, φιλόξενο και ιστορικό Μοναστήρι μας που έχει υψόμετρο 700 μ. περίπου. Περιβάλλεται από διάφορα δέντρα, πανύψηλα και παχύσκια, οπωροφόρα και μη. Πλεονάζουν οι βαλανιδιές. Η θέση του είναι ομαλότατη, μαγευτική και ρομαντική. Θαυμάζεις το άγριο μεγαλείο του φυσικού τοπίου. Είναι ένα πραγματικό αρχαιολογικό μνημείο. Ο ναός είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου γι? αυτό ονομάζεται «Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου ή Παναγία Κλαδόρμη ή Κλαδόρα», όπως μας πληροφορεί η παρακάτω παράδοση.

Παράδοση: Κάποτε ένας τζιομπάνος βρήκε, στα σύνορα Φούρκας και Σαμαρίνας, την εικόνα της Παναγίας. Οι κάτοικοι των δυο χωριών άρχισαν τότε να φιλονικούν για το πού ανήκε αυτή. Για ν? αποφύγουν όμως το μάλωμα, συμφώνησαν να βάλουν την εικόνα πάνω σε ξένο άλογο, που για, πρώτη φορά θα έμπαινε σ’ αυτό το μέρος και να τ? αφήσουν ελεύθερο. Την έβαλαν, το άφησαν και πήγε σε μέρος της Φούρκας, κάτω απ’ τα κλαδιά δέντρου (βαλανιδιάς), που βρίσκονταν κοντά σε μεγάλη πέτρα, που τη λέμε , και σήμερα ακόμα: «Πέτρα Κλαδόρα», όπου σταμάτησε το άλογο. Εκεί οι κάτοικοι κατέβασαν την εικόνα κι αποφάσισαν να χτίσουν ένα ναό. Την άλλη μέρα όμως η εικόνα έλειπε από κει. Τότε άρχισαν να ψάχνουν για να τη βρουν και τη βρήκαν πάνω σε κλαδί βαλανιδιάς, που τον κορμό της έχτισαν γύρω γύρω κι έγινε κολώνα, όπου έβαλαν την εικόνα και μέχρι σήμερα σώζεται ο κορμός και τηρείται η έδρα της, γi’ αυτό ονομάστηκε «Παναγία Κλαδόρμη ή Κλαδόρα».

Κτίση: Πρωτοϊδρύθηκε πιθανόν το 12ο μ.Χ. αιώνα και κατά τις αρχές του 18ου αιώνα χτίστηκε ο στερεότατος αυτός ναός σε θεμέλια άλλου αρχαίου, (βλ. Γ. Τσιούμη ο.π. σ. 16-17). Αυτό άλλωστε μαρτυρούν και οι εντοιχισμένες πέτρινες σκάλισες κτιτορικές επιγραφές, που φέρουν τη χρονολογία 1747.

Στο υπέρθυρο της εισόδου του ναού υπάρχει μια τοιχογραφία πολύ παλιά και μεγάλη, που παριστάνει τη Θεομάνα βρεφοκρατούσα και κάτω της συνέχεια διαβάζουμε: «Παναγίας ημών ΘΕ Αβερκίου του Ηγουμένου Μακαρίου Ιερομόναχου τον κτήτορα Αναστάσιον, κενό φθαρμένη, ΧΡ.