Σύννεφο κανένα στον ουρανό της Ιουδαίας γης.
Μόνο ήλιος και φως.
Η ανταύγειά τους διάχυτη στη φύση.

Κι όμως θαμπώνουν για λίγο, όταν ο Ιησούς, καθώς προσευχόταν στον ουράνιο Πατέρα Του, άρχισε να είναι όλος φως, εκτυφλωτικό φως. Άλλης μορφής φως.
Και το καθετί, απ΄τη μορφή Του μέχρι τα ρούχα Του και τον περίγυρό Του, κατακλύζονταν απ΄αυτό το άκτιστο ουράνιο φως.
Ήταν η ώρα που ο Κύριος αλλοιώθηκε. Άλλαξε. Μεταμορφώθηκε.

Όσα εκτυλίχθηκαν ήταν σε άλλη σφαίρα.
Σε άλλη διάσταση.

Πόση ώρα κράτησαν δεν ξέρουμε. Σιγά σιγά όμως όλα διαλύθηκαν.
Το φως υποχώρησε κι εμείς αποσιωπώντας άλλα γεγονότα, που συνθέτουν το σκηνικό της μεταμόρφωσης, παρακολουθούμε τον Κύριο να κατεβαίνει από το βουνό με τους τρεις μαθητές Του, που τους ήθελε πάντα αυτόπτες μάρτυρες και των πιο μυστικών πτυχών της προσωπικής Του ζωής στη γη.

Φτάνοντας στους πρόποδες του βουνού αντικρύζει ένα ανθρωπολόι.
Κόσμος και κοσμάκης.
Άλλοι Τον αναζητούν, γιατί τους γλυκαίνει ο λόγος Του.
Άλλοι από περιέργεια, γιατί άκουγαν πολλά γι΄Αυτόν…
Άλλοι από κατασκοπεία των αρχόντων του λαού.
Άλλοι για να μάθουν περισσότερα για το Γιαχβέ.
Και οι περισσότεροι, γιατί έχουν βάσανα πολλά και πιστεύουν πως η θεϊκή δύναμη και παρουσία Του θα τους πάρει τον πόνο.

Ανάμεσά τους κι ένας τραγικός πατέρας με το δαιμονισμένο παιδί του.

Δεν θα σχολιάσουμε τώρα όλη αυτή την περικοπή του ευαγγελίου, που ακούσαμε στην εκκλησία την προηγούμενη Κυριακή, και που έχει να δώσει τα ωραιότερα μηνύματα στη σύγχρονη εποχή ( Μαρκ.9 ).
Στεκόμαστε μόνο σε μια επισήμανση του Χριστού στους υπόλοιπους εννέα μαθητές, που ήταν κάτω με τον κόσμο και που δεν μπόρεσαν να βγάλουν το δαιμόνιο του παιδιού.

Να τι τους είπε: μοναδική θεραπεία γι΄αυτό το είδος των δαιμονίων είναι η προσευχή και η νηστεία.

Αφήνοντας για άλλο μας κείμενο το γεγονός της μεταμόρφωσης του Κυρίου, την αιτιολόγηση του δαιμονισμού του νεαρού και το αληθινό νόημα της προσευχής, επιλέγουμε να ασχοληθούμε — ακροθιγώς — με το θέμα της νηστείας, μιας και διανύουμε την περίοδο της μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Παραθέτουμε γι΄αυτό — αποσπασματικά όμως — ένα σχετικό κείμενο από το internet, που εκφράζει νομίζω άκρως ικανοποιητικά το περιεχόμενο της.

Λέει λοιπόν: ”Αν εμείς θέλουμε να κερδίσουμε τον Παράδεισο,..,πρέπει να νηστεύσουμε και μάλιστα, όχι όπως θέλουμε εμείς, αλλά όπως αρέσει στο Θεό.
Εύκολη είναι η νηστεία της αρεσκείας μας, δύσκολη είναι η νηστεία που θέλει ο Θεός. Και ο Χριστός, όταν μιλάει για νηστεία στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, εννοεί τη δύσκολη νηστεία.
Αν κάνουμε την εύκολη, την υποκριτική, μόνο τη νηστεία των φαγητών, τότε δεν έχουμε μισθό.
Τον χάνουμε.

Πρώτα απ΄όλα νηστεύουμε κανονικά, δηλ. όλη την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
Είναι αυθαιρεσία, αταξία και παρανομία να νηστεύουμε μία εβδομάδα στην αρχή και μία στο τέλος, συνήθως τη Μεγάλη Εβδομάδα.
Αν υπάρχει πρόβλημα υγείας, θα συμβουλευτούμε ευσεβή γιατρό και έμπειρο πνευματικό και αυτοί θα μας πουν, θα μας υποδείξουν τι θα κάνουμε.
Ποτέ μόνοι μας και χωρίς λόγο δεν θα χαλάσουμε τη νηστεία.

Μάλιστα δε σε περίπτωση που δεν μπορούμε να νησεύσουμε ή είμαστε υποχρεωμένοι να μικραίνουμε τη νηστεία μας, θα κάνουμε κάτι άλλο, για να αναπληρώσουμε τα υστερήματα της νηστείας.
Π. χ όσοι καπνίζουν να κόψουν ή να ελαττώσουν το κάπνισμα.
Να κόψουν ή να ελαττώσουν την τηλεόραση.
Να κάνουν μεγαλύτερες προσευχές, κανένα κομποσχοίνι παραπάνω…
Να εκκλησιάζονται τακτικότερα και να έρχονται νωρίτερα στην εκκλησία.
Να μελετούν περισσότερο την αγία Γραφή…

Πολλά μπορούν να κάνουν.

Είναι σπουδαία τα αποτελέσματα της νηστείας, φοβερά για τους δαίμονες, όταν αυτή συνοδεύεται και ενισχύεται από την προσευχή.
Τότε εκδιώκουμε, κυνηγούμε και μαστιγώνουμε αλύπητα τους δαίμονες.
”Τούτο το γένος εν ουδενί δύναται εξελθείν, ειμή εν προσευχή και νηστεία”, είπε ο Κύριος.

Ώστε, λοιπόν,..,για να είναι η νηστεία μας ευάρεστη στο Θεό, ποτέ δεν είναι μόνη της.
Συνοδεύεται και από άλλα πράγματα, από άλλες αρετές και άλλα πνευματικά αγωνίσματα.
Ποτέ δεν ομιλούμε μόνο για νηστεία φαγητών, αλλά για νηστεία ‘και΄ αμαρτιών.
Λέγει πολύ ωραία ένα τροπάριο του Τριωδίου: ”Όταν, ψυχή, νηστεύεις από φαγητά,αλλά δεν καθαρίζεσαι από τα πάθη, δεν σταματάς την αμαρτία, άδικα χαίρεσαι που δεν τρως. Διότι, εάν η νηστεία σου δεν γίνεται αφορμή προς διόρθωσή σου, σαν ψεύτικη μισείται από το Θεό και γίνεται όμοια με τη νηστεία που κάνουν οι κάκιστοι δαίμονες, οι οποίοι ποτέ τους δεν τρώγουν.
Μη λοιπόν αμαρτάνεις και προσβάλλεις την νηστεία, αλλά μένε ανίκητη στις άτοπες ορμές”.

Ώστε η νηστεία είναι αφορμή αποχής από την αμαρτία.
Είναι στροφή και πλησίασμα προς τον Θεό.
Λέγει και ο μέγας Βασίλειος:”Αληθής νηστεία η των κακών αλλοτρίωσις”.
Να κόψουμε αμαρτίες.., να κάνουμε νηστεία με μετάνοια.

Ακόμη πραγματική νηστεία δεν είναι να παραγεμίζουμε το στομάχι με νηστίσιμα φαγητά, τα οποία πολλές φορές είναι ακριβότερα.
Τρώμε νηστίσιμα, πιο λιτά, πιο φτωχικά, τρώμε λιγότερο, κάνουμε οικονομία, για να έχουμε περίσσευμα και αυτό να το προσφέρουμε στους φτωχούς αδελφούς μας.
Είναι η λεγομένη αγία μερίδα, για την οποία κάνουν λόγο οι άγιοι Πατέρες.
”Μακάριος ο νηστεύων, ίνα ελεήσηται πένητα”.
Να λοιπόν που η νηστεία πρέπει να συνοδεύεται από την ελεημοσύνη και την φιλανθρωπία.

Επί πλέον ‘ιδιαίτερα’ τον καιρό της νηστείας δεν έχουμε διαφορές με κανένα αδελφό μας…
Συγχωρούμε μέσα από την καρδιά μας όλους όσους μας ελύπησαν, γιατί τότε μόνο θα συγχωρήσει κι εμάς ο Θεός.
Νηστεία με κακία μέσα μας δεν μας ωφελεί καθόλου, δεν φέρνει κανένα καλό αποτέλεσμα.
Χάνουμε τον μισθό μας, διότι είναι νηστεία δαιμονική…”.

—————————————————————————————

Πόσοι από μας άραγε έχουμε αυτό το πνεύμα της νηστείας, που το συνιστά ο Κύριος, η Εκκλησία και με τόση απλότητα ο ανώνυμος συγγραφέας του παραπάνω κειμένου;
Αλλά και στο οποίο μας πιέζει η οικονομική κρίση, που διερχόμαστε, να προσαρμοστούμε;

Πάμπολλες ωστόσο οι μαρτυρίες εκείνων που προσπάθησαν να εφαρμόσουν αυτούς τους κανόνες της νηστείας και αξιώθηκαν να δουν και να γευθούν έτσι το φως του Θαβώρ και της Αναστάσεως.

Μακάρι να το αξιωθούμε όλοι μας.

Ζιώγα Κατερίνα
Εκπαιδευτικός