( *  Το Σάββατο 17 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση για την επέτειο του Πολυτεχνείου από τα σωματεία Οικοδόμων, ΟΤΑ, Ιδιωτικών Υπαλλήλων, ΜΑΣ και ομάδας γυναικών Γρεβενών στην Κεντρική Πλατεία Γρεβενών )

«Γελιέται οικτρά όποιος νομίζει ότι μπορεί να παίζει με τη φωτιά. Και είναι ηφαίστειο που βράζει το πάθος του λαού για λευτεριά, δημοκρατία, ανεξαρτησία και κοινωνική πρόοδο. Το μίσος που έχει ενσταλαχτεί στις καρδιές των Ελλήνων πατριωτών κατά της φασιστικής τυραννίας και των πατρώνων της, κοχλάζει και προμηνάει τρομερές εκρήξεις. Οι άνανδροι αιμοσταγείς τύραννοι και τα αφεντικά τους οι αμερικανοΝΑΤΟικοί ιμπεριαλιστές, για να κάμψουν και να φοβίσουν τον αδάμαστο λαό μας, έστρεψαν με μανία τα πυροβόλα των τανκς του ΝΑΤΟ προς τα γυμνά λαϊκά στήθη και διέταξαν, ΠΥΡ! Έπεσαν 10άδες νεκροί και τραυματίες. Βάφτηκε το Πολυτεχνείο – προπύργιο της Λευτεριάς – και οι δρόμοι της Αθήνας με το αίμα των παιδιών του λαού μας». (Παράνομος «Ριζοσπάστης», Δεκέμβρης 1973).

Ο ξεσηκωμός στο Πολυτεχνείο, το Νοέμβρη του 1973, αποτελεί ένα ιστορικό γεγονός, ορόσημο της λαϊκής πάλης, σε μια από τις δύσκολες περιόδους της νεότερης ιστορίας του λαϊκού μας κινήματος.

Τιμάμε το Πολυτεχνείο, ως ένα γνήσιο λαϊκό ξεσηκωμό, που πήρε το χαρακτήρα της εξέγερσης ενάντια στη δικτατορία, με προσανατολισμό αμφισβήτησης κυρίως του ιμπεριαλισμού και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Τα μηνύματά του έχουν διαχρονική αξία και είναι απαραίτητο να τα γνωρίζει ο λαός και η νεολαία και να μπολιάζεται το κίνημα με αυτά».

Το σύνθημα ψωμί-παιδεία –ελευθερία είναι επίκαιρο παρά ποτέ.

Για το «Ψωμί»:

Πάνω από 2,5 εκατομμύρια είναι οι Ελληνες που καλούνται να ζήσουν με την ελεημοσύνη της κυβερνητικής αλληλεγγύης των 50 λεπτών του ευρώ. Πάνω από 1.500.000 οι επίσημα καταγεγραμμένοι άνεργοι. Πάνω από 2 εκατομμύρια οι μισθωτοί των 700 ευρώ. Εκατοντάδες χιλιάδες οι τριωρίτες και οι τετραωρίτες, οι ανασφάλιστοι, τα θύματα της μαύρης εργασίας και της «απασχολησιμότητας». Παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία από την ασιτία. Σχολεία που θα λειτουργούν χωρίς πετρέλαιο. Οι απολύσεις στην ημερήσια διάταξη. Ένας ολόκληρος λαός που χωρίζεται σε δυο μεγάλες κατηγορίες. Στη μια κατηγορία είναι οι μισοί Έλληνες που ζουν με σύνταξη 300, 400 και 500 ευρώ. Στη δεύτερη κατηγορία είναι οι άλλοι μισοί Έλληνες που δε θα πάρουν σύνταξη ποτέ…

Για την «Παιδεία»:

Χιλιάδες οι πτυχιούχοι άνεργοι. Δεκάδες χιλιάδες οι φοιτητές με το αβέβαιο αύριο. Εκατοντάδες χιλιάδες τα παιδιά του Γυμνασίου και του Λυκείου που αντί να τους προσφέρουν γνώση και μόρφωση τα «διδάσκουν» να συμβιβαστούν σε έναν κόσμο που θα πορεύεται με σκοτωμένη την ελπίδα. Εκατομμύρια ελληνικά νοικοκυριά που αγκομαχούν να πληρώσουν τη «δημόσια» και «δωρεάν» Παιδεία…

Για την «Ελευθερία»:

Σήμερα το τανκ δεν απειλεί την πύλη του Πολυτεχνείου. Δεν υπάρχει λόγος. Σήμερα, στην περίμετρο της πύλης είναι εγκατεστημένες οι κάμερες. Σήμερα η δημοκρατία δε συνάδει με την επιβολή στρατιωτικού νόμου. Αν χρειαστεί, υπάρχουν οι …πολιτικές επιστρατεύσεις. Υπάρχει η «τυφλή» Δικαιοσύνη των «μαθητοδικείων», των «αγροτοδικείων», των «παράνομων και καταχρηστικών» απεργιών, των «τελεσθέντων εγκλημάτων» έξω από τα «Τζάμπο». Υπάρχει, φυσικά, και ο τρομο-νόμος. Σήμερα ο καθένας είναι ελεύθερος να διαδηλώσει, να διαμαρτυρηθεί, να διεκδικήσει. Και το κράτος, ο επιχειρηματίας, ο εργοδότης, είναι κι αυτοί ελεύθεροι να τον απολύσουν, να τον εκβοφίσουν, να του στείλουν τα ΜΑΤ, να τον «σταμπάρουν», να τον προβοκάρουν, να εξαπολύσουν εναντίον του κρανοφόρους και να αξιοποιήσουν «κουκουλοφόρους».

Για την «εθνική ανεξαρτησία»:

Η Ελλάδα του «έξω το ΝΑΤΟ» και του «έξω αι ΗΠΑ», των συνθημάτων που δέσποζαν το Νοέμβρη του ’73 στη μάντρα του Πολυτεχνείου, δε γεννήθηκε ποτέ. Αντίθετα, καλούν τις κάμερες και τους φωτογράφους για να τους απαθανατίσουν την ώρα που καταθέτουν στεφάνι προσποιούμενοι το σεβασμό στη μνήμη (!) των εξεγερμένων, εκείνοι που έχουν οδηγήσει την Ελλάδα να υπηρετεί το ΝΑΤΟ μέχρι τα βάθη του Αφγανιστάν! Που έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε συνένοχο του ΝΑΤΟ και των Αμερικάνων στη Βαγδάτη και τη Φαλούτζα! Εκείνοι που πρωτοστάτησαν να γίνει το έδαφος της Ελλάδας, από Σούδα μέχρι Θεσσαλονίκη και από το λιμάνι του Αστακού μέχρι τον Αραξο, κέντρο επιμελητείας κάθε αμερικανοΝΑΤΟικής θηριωδίας, από τη Γιουγκοσλαβία μέχρι τη Γάζα! Σήμερα ο σύμμαχός μας η Ισραηλινή κυβέρνηση δολοφονεί για μια ακόμη φορά τον παλαιστινιακό λαό. Καλούμε την κυβέρνηση να διακόψει οποιαδήποτε στρατιωτική συνεργασία με το κράτος δολοφόνο.

Για τη «Λαϊκή κυριαρχία»:

Στα 36 χρόνια που πέρασαν από την εξέγερση, ο ελληνικός λαός, ζαλισμένος από τις δοσοληψίες, από τα «πάρε – δώσε» των εκπροσώπων της «καλύτερης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας» που έχει γνωρίσει ο τόπος με τα μαύρα ταμεία της «Ζήμενς» υφίσταται την κυριαρχία του  ΔΝΤ της ΕΕ, της Λαγκάρντ όλων αυτών των «εταίρων» και «συμμάχων» που απαιτούν την εφαρμογή της πολιτικής της αέναης και απαράλλαχτης λιτότητας, των ιδιωτικοποιήσεων και των εκποιήσεων. Μια πολιτική που την έχουν συναποφασίσει στις Βρυξέλλες οι πρωθυπουργοί και οι υπουργοί της Ελλάδας, αλλά όταν την επιβάλουν στο εσωτερικό της χώρας θέλουν να την εμφανίζουν σαν «έξωθεν υποχρέωση», το μνημόνιο που μας επιβάλουν, για την οποία οι ίδιοι είναι «άμοιροι ευθυνών»…

Η ναζιστική Χρυσή Αυγή επιχειρεί να λασπώσει την ηρωική εξέγερση του λαού και της νεολαίας στο Πολυτεχνείο το 1973 ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία, λέγοντας τα ίδια αισχρά ψέματα που χρησιμοποίησε η δικτατορία για να κρύψει το μεγάλο της έγκλημα. Επιχειρεί να αθωώσει τη στρατιωτική δικτατορία, που με τη βία και τα βασανιστήρια κατά του αγωνιζόμενου λαού υπηρέτησε τα μονοπώλια και το ΝΑΤΟ. Λένε ότι στο Πολυτεχνείο δεν υπήρχαν νεκροί.

Οταν ρωτούσαν τον Γκέμπελς για την εξολόθρευση των Εβραίων, απαντούσε:

«Αδύνατον, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα το γνώριζα»!

Επομένως τίποτα το πρωτότυπο από τα ναζιστικά αποβράσματα της Χρυσής Αυγής, που ως απόγονοι των ταγματασφαλιτών, ως επίγονοι του φασίστα Μεταξά και ως υπερασπιστές της χούντας των συνταγματαρχών, ισχυρίζονται πως δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο και πως οι νεκροί του Πολυτεχνείου είναι «μύθος».

Προφανώς «η Γη γυρίζει»…

Αλλά αυτό το «προφανές» κάποιες φορές δεν αρκεί. Υπάρχουν ιστορικές στιγμές που πρέπει να επαναβεβαιώνεται ακόμα και το αυτονόητο. Οτι δηλαδή «η Γη γυρίζει». Μια τέτοια στιγμή είναι όταν ο φασισμός επιδιώκει να φυλακίσει τη «Γη», την Ιστορία και το μυαλό των ανθρώπων στο βάλτο του.

Δεν θα αναφερθούμε στους 88 εκ των δολοφονημένων από τη χούντα που μνημονεύονται στην επέτειο του Πολυτεχνείου. Ούτε σε προσωπικές μαρτυρίες (πλην αυτής που αφορά στον δολοφόνο Ντερτιλή). Ούτε στους (πιστοποιημένα) 1.103 τραυματίες των γεγονότων του Πολυτεχνείου.

Θα σταθούμε μόνο στο κομμάτι της ιστορικής έρευνας του «Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών» με τίτλο «Τεκμηριώνοντας τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973» που αφορά στους νεκρούς του Πολυτεχνείου κατά τη διάρκεια της εξέγερσης και αμέσως μετά την καταστολή της.

Σύμφωνα με τα τεκμήρια, από τη χούντα κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου δολοφονήθηκαν δεκάδες άνθρωποι. Να μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις:

Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών Toril Margrethe Engeland του Per Reidar, 22 ετών, φοιτήτρια από το Molde της Νορβηγίας, Βασίλειος Φάμελλος του Παναγιώτη, Γεώργιος Σαμούρης του Ανδρέα, Δημήτριος Κυριακόπουλος, Σπύρος Μαρίνος, Νικόλαος Μαρκούλης του Πέτρου, Στυλιανός Καραγεώργης του Αγαμέμνονος ,Μάρκος Καραμανής του Δημητρίου, Αλέξανδρος Σπαρτίδης του Ευστρατίου.

Ο κατάλογος που προηγήθηκε είναι ενδεικτικός. Περιλαμβάνει κι άλλους. Πολλούς. Αρκετοί από αυτούς δολοφονημένοι και στην ευρύτερη, πέραν του Πολυτεχνείου, περιοχή της Αθήνας, από τις δυνάμεις καταστολής που είχε εξαπολύσει η χούντα.

Τα θρασίμια του ναζισμού λένε:

«Αυτοί δεν είναι νεκροί του Πολυτεχνείου. Αυτοί ήταν “έξω” από το Πολυτεχνείο»!

Είναι μάλιστα ικανοί να ισχυριστούν ότι οι «έξω» από το Πολυτεχνείο δεν δολοφονήθηκαν από τη χούντα στο πλαίσιο της καταστολής της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αλλά ότι «σκόνταψαν και χτύπησαν μόνοι τους»…

Το Πολυτεχνείο παραμένει η ελπίδα και ο όρκος, ο πόθος και η υπόσχεση:

Κόντρα στα εμπόδια, ενάντια στους αμερικανοτσολιάδες και τους ευρωυποτακτικούς της «νέας τάξης», όσες υποκλίσεις κι αν κάνουν όλοι όσοι φέρονται ή δηλώνουν ότι «είναι Αμερικανοί», ό,τι κι αν κάνουν τα φερέφωνα του «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ», τελικά, σ’ αυτόν τον τόπο, «θα κάνει ξαστεριά»!

Σήμερα, απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική κεφαλαίου, κυβέρνησης, ΕΕ δεν υπάρχει για την εργατική τάξη, τους εργαζόμενους και τ’ άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, άλλη επιλογή παρά μόνο ο συνεχής συνεπής ταξικός αγώνας αντίστασης και αντεπίθεσης, η οργάνωση, η ανυπακοή και η απειθαρχία για να μην υλοποιηθούν στους χώρους δουλειάς τα βάρβαρα μέτρα που αποφασίστηκαν.

Μέσα από την καθημερινή δράση για την προστασία και την υπεράσπιση των εργατικών, των λαϊκών νοικοκυριών από τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τον αυταρχισμό και την καταστολή που φέρνει η σημερινή πολιτική του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων, το βασικό χρέος είναι να συγκεντρωθούν, να προετοιμαστούν οι δυνάμεις της εργατικής τάξης, των άλλων λαϊκών στρωμάτων, σε μια λαϊκή συμμαχία που θα εναντιωθεί στη νέα ιερή συμμαχία των δυνάμεων του κεφαλαίου, στην κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ και του κουμανταδόρου της, την ΕΕ, και θα επιβάλει τη δική της εξουσία..

 κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, καμία εξέγερση. «Μπορεί να μην καταλήγει η εξέγερση σε νίκη, αλλά κάθε εξέγερση, κάθε επανάσταση, η μία προστίθεται στην άλλη και προετοιμάζεται το έδαφος για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και της εξουσίας της αστικής τάξης»,

Έτσι θα συμβάλουμε, ώστε να γίνουν πράξη τα συνθήματα των αγωνιστών του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΤΟΥ ’73, “ΕΞΩ ΑΙ ΗΠΑ”, “ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ”, “ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ” με αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία της ΕΥΡΩΕΝΩΣΗΣ και από κάθε άλλη ιμπεριαλιστική, αντιλαϊκή συμμαχία και εξάρτηση

Γρεβενά 17-11-2012