Για όσους σκέφτονται τυην ψυχική ασθένεια ως κάτι απόμακρο για εκείνους που θεωρούν πως η ψυχική ασθένεια μπορεί να είναι κατάρα στη ζωή ενός ανθρώπου αλλά και για όλους που θέλουμε να ενημερωθούμε, η ζωή του Υves Saint Laurent όπως παρουσιάζεται άλλωστε αυτές τις μέρες και στον κινηματογράφο όχι με επιστημονικό αλλά με βιογραφικό τρόπο μπορεί να αποτελέσει ένα εξαιρετικό μάθημα ζωής. Ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στην ιστορία της μόδας έπασχε από την ψυχική αυτή ασθένεια. Και όμως, αυτό δεν κατάφερε να σταθεί εμπόδιο στη δημιουργία του. Ίσως να ήταν και η αφορμή της αφοσίωσης στο αντικείμενο του πόθου του στην έκφραση του πάθους του που αποτυπωνόταν στα γυναικεία ρούχα.

«Ήταν μανιακός και καταθλιπτικός. Με όλη την έννοια των δυο αυτών λέξεων». Ανά περιόδους ήταν πολύ χαρούμενος και έκανε σαν παιδί από τη χαρά του. Μπορούσε να κάνει συνέχεια τρελά πράγματα φαινόταν ευτυχισμένος. Και μετά, την επόμενη μέρα ερχόταν το σκοτάδι”.

Η θλίψη τον κυριαρχούσε ξαφνικά» αναφέρει ο Pierre Berge ο σύντροφός του σε μια συνέντευξη λίγο πριν κυκλοφορήσει η γαλλική ταινία  L’Amour Fou (Crazy Love) για τον μεγάλο σχεδιαστή.

«Ήταν η κατάθλιψη», υποστηρίζει «που τον έσπρωξε στον αλκοολισμό και έπειτα από λίγο και στα ναρκωτικά». Ο Berge ήταν ο σύντροφος που τον συνόδευε πάντα επαγγελματικά και φημιζόταν για την υπερπροστατευτικότητά του απέναντι στον μικρότερο σε ηλικία σύντροφό του.

Ακόμα και όταν παρουσίαζε μια υπέροχη κολεξιόν ήταν δυστυχής. Πραγματικά δυστυχής. Μάλλον κάτι παραπάνω από δυστυχής. Προσπάθησα να είμαι στο πλευρό του όσο μπορούσα, ειλικρινά.  Ήταν απλά μια ασθένεια, η διπολική διαταραχή δεν είναι τίποτε παραπάνω από μια ασθένεια. Τι μπορείς να κάνεις όταν έχεις σχέση με έναν άνθρωπο που υποφέρει από αυτή τη διαταραχή; Λίγα πράγματα. Κυρίως να αποδεχτείς το γεγονός. Και να ζήσεις με αυτό και να προσπαθήσεις να τον βοηθήσεις. Αυτό έκανα. Ο Berge θεωρείται ο άνθρωπος που τον στήριξε καλλιτεχνικά και εμπορικά- προσπαθούσε πάντα να τον βοηθά στο να συγκεντρώνεται.

Η Διπολική Διαταραχή, γνωστή και ως μανιοκατάθλιψη, θεωρείται μια διαταραχή της εγκεφαλικής λειτουργίας, η οποία φέρει ασυνήθιστες εναλλαγές της συναισθηματικής διάθεσης, της δραστηριότητας και της γενικότερης λειτουργικότητας του ατόμου. Σε αντίθεση με τη συνήθη μεταβλητότητα της διάθεσης, τα “πάνω” και τα “κάτω”, στην περίπτωση της διπολικής διαταραχής, οι εναλλαγές αυτές έχουν ιδιαίτερα σοβαρό χαρακτήρα, όπως αναφέρει ο Επίκουρος Καθηγητής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κύριος Πέτρος Σκαπινάκης.

«Ακούω φωνές, δεν μπορώ να σταματήσω, γι αυτό σχεδιάζω. Είναι η σκηνή στην κινηματογραφική βιογραφία του σχεδιαστή όπου αποκαλύπτει ένα πολύ μεγάλο μέρος της δημιουργίας και της ψυχοσύνθεσής του. Οι «δαίμονές» του, οι τάσεις φυγής, οι ψυχολογικές εκρήξεις θα τον συντροφεύσουν μέχρι το αποκορύφωμα της καριέρας του. Η μεγαλοφυία της μόδας απεβίωσε το 2008, νικήθηκε από τον καρκίνο του εγκεφάλου.

Ο κίνδυνος νόσησης από μανιοκατάθλιψη ανέρχεται, κατά μέσο όρο, στο 1% στην διάρκεια τη ζωής.Μια δεδομένη χρονική στιγμή, 0.3%-0.5% του γενικού πληθυσμού μπορεί να πάσχει από μανιοκατάθλιψη. Υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα μπορεί να πάσχουν από 10.000-20.000 από το πρόβλημα αυτό. Εμφανίζεται συνήθως περί το τέλος της εφηβείας ή ενωρίς στην ενήλικη ζωή, ενώ δεν αποκλείεται τα πρώτα συμπτώματα να παρουσιαστούν κατά την παιδική ηλικία ή ακόμη και πολύ αργότερα στη ζωή. Συνήθως δε γίνεται άμεσα αντιληπτή η νοσηρότητα των συμπτωμάτων.

Πολλοί άνθρωποι υποφέρουν χρόνια, πριν γίνει η διάγνωση και εφαρμοσθεί η κατάλληλη θεραπεία. Η   διπολική διαταραχή έχει χρόνιο χαρακτήρα και απαιτεί προσεκτική αντιμετώπιση καθόλη τη διάρκεια της ζωής του ατόμου.

Η μανιοκατάθλιψη επηρεάζει τόσο τη συναισθηματική διάθεση όσο και τη λογική σκέψη. Κινητοποιεί ανεπιθύμητες ή ακραίες συμπεριφορές και συχνά περιορίζει την ίδια την επιθυμία, τη θέληση του ατόμου να ζήσει. Αν και θεωρείται ότι έχει κυρίως νευροβιολογική βάση, το άτομο βιώνει την ψυχολογική διάσταση του προβλήματος. Ακόμη και στις περιπτώσεις που το άτομο παρουσιάζει ευφορία, αυτή δεν είναι ευχάριστη και το άτομο πραγματικά υποφέρει.

Eπιμέλεια: Κολέτσος Γιώργος.