Σύμφωνα με κάποιους από τους καλοπληρωμένους «αντικειμενικούς» «φιλοπάτριδες» «αγνούς» και «άδολους» τηλεσχολιαστές, «αποτύχαμε», «δεν πάει..», «τζάμπα οι θυσίες», «ο λογαριασμός δεν βγαίνει».

Βεβαίως αποφεύγουν να πουν πόσο καταχρεωμένα είναι τα Μέσα Ενημέρωσης!

Το μαθαίνουμε μόνο όταν κάνουν στάση πληρωμών, σερβίρουν πρόγραμμα «κονσέρβα» και τα χρυσοπληρωμένα «πρωτοπαλίκαρα» της «ενημέρωσης», βρίσκονται προ των πυλών του ταμείου ανεργίας!

Οι γνώσεις τους, πρωτίστως, θα ήταν περισσότερο χρήσιμες για την τακτοποίηση τα του οίκου των…

Όλοι δε από εκείνους(κυρίως πολιτικοί) που έβαλαν το χεράκι τους για να φτάσει η χώρα στο αμήν, θα έπρεπε όχι μόνο να σιωπούν και να μην μας ταλαιπωρούν με τις αποτυχημένες συνταγές, την αμετροέπεια της «αθωότητας»αλλά και να μην μας προκαλούν με την θρασύτητα της συμπόνιας!

Δεν πρέπει να ξεχνά κανείς εχέφρων πολίτης ότι σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, την προηγούμενη εξαετία είχαμε την καλύτερη διακυβέρνηση και τον «καταλληλότερο» πρωθυπουργό !

Αν μας διαφεύγει η «ικανότητα» της κυβέρνησης των «κουμπάρων»,, δεν πρέπει να μας διαφεύγουν τα εξής:

Σήμερα όλοι οι Έλληνες πληρώνουμε τα δικά τους σπασμένα.

Δεν κρύβεται το χάλι που παρέδωσαν.

Ούτε κρύβεται, ούτε έπρεπε να αποκρυβεί με χαλκευμένα στοιχεία όπως γινότανε στο παρελθόν.

150 δισεκατομμύρια ευρώ δημόσιο χρέος από το 2004 έως το 2009!

Υπάρχει κάτι, ένα μεγάλο έργο που να δικαιολογεί κατ’ ελάχιστον, μέρος τι του δυσθεώρητου αυτού χρέους; Αέρας κοπανιστός!

Πάρτι στήθηκε από «χρυσοκάνθαρους» που ελπίζουμε ότι με τον αγώνα μας ,θα λογοδοτήσουν σύντομα.

Ο «καταλληλότερος» έχει «νίψει τας χείρας του» και περνά απαρατήρητος , αναμένοντας την σειρά του στο καθαρτήριο ύδωρ της λησμονιάς, στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ!

Ο αντικαταστάτης του, κ. Σαμαράς δεν είναι «αθώος του αίματος τούτου».

Εκτός από τον άνθρωπο που θα μηδένιζε το τεράστιο χρέος σε έξι μήνες, άς μείνει στην ιστορία προσφέροντας κάτι χρήσιμο στον τόπο.

Αν η Ελλάδα χρεοκοπούσε το 2010, τι θα σήμαινε για τον απλό πολίτη; Θα σήμαινε ότι το κράτος θα σταματούσε να πληρώνει μισθούς και συντάξεις.

Θα σήμαινε την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος.

Θα οδηγούσε σε μια πραγματικότητα ζοφερή.

Με πανικόβλητους Έλληνες να προσπαθούν να σηκώσουν τα χρήματά τους από κλειστές τράπεζες.

Με ανεργία, φτώχεια, πείνα, συσσίτια, κοινωνικές συγκρούσεις και απρόβλεπτες εθνικές περιπέτειες Μήπως ήταν λάθος πέρσι που δεν αφέθηκε η Ελλάδα να χρεοκοπήσει; Μήπως ήταν λάθος που ο πρωθυπουργός της χώρας, Γ. Παπανδρέου, νυχθημερόν έκανε τα αδύνατα δυνατά για να μην καταρρεύσει η χώρα; Μήπως είναι λάθος που ο αγώνας συνεχίζεται με «νύχια και με δόντια»; Μήπως έπρεπε να σηκώσουμε ψηλά τα χέρια και να συνθηκολογήσουμε; Αυτό το μέγα λάθος, δεν το έπρεπε να γίνει και δεν έγινε!

Ακολουθήθηκε ο δύσκολος δρόμος.

Ο δρόμος του αγώνα και όχι ο δρόμος της μετατόπισης ευθυνών στους προηγούμενους, δηλαδή στον «κανένα»!

Τι απέδωσε η μέχρι τώρα ακολουθούμενη πολιτική; Όχι, πολλά.

Το μόνο σημαντικό κέρδος είναι ο χρόνος.

Κερδίσαμε χρόνο για να την αλλάξουμε, να ορθοποδήσουμε!

Δεν είναι ώρα για δάκρυα.

Πρέπει με ψυχραιμία και νηφαλιότητα να κάνουμε όλα εκείνα που δεν έγιναν μέχρι τώρα, ενώ όλοι αναγνωρίζαμε την χρησιμότητα και την αναγκαιότητά τους.

Το λεγόμενο «πολιτικό κόστος» πρέπει να διαγραφεί από το λεξιλόγιο των υπεύθυνων πολιτικών για πολλά χρόνια.

Είναι εθνική ανάγκη.

Πρέπει να μπει μπροστά η παραγωγική μηχανή, γιατί χωρίς εθνικό εισόδημα ούτε για κοινωνική δικαιοσύνη μπορούμε να μιλήσουμε ούτε για άλλες πολιτικές γιατί δεν έχουμε καμιά τύχη σε αυτή την προσπάθεια.

Με συντονισμένη και μεθοδική προσπάθεια, με όραμα και στρατηγική, με καινοτομίες στην επιχειρηματικότητα, σύγχρονες μεθόδους , χρήση «πράσινων» τεχνολογιών στην παραγωγή ποιοτικών, ανταγωνιστικών και πρωτοποριακών προϊόντων στον πρωτογενή τομέα, βελτιστοποίηση της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας ενός, ευέλικτου και εξορθολογισμένου δημόσιου τομέα καθώς και στον τομέα των υπηρεσιών , αξιοποιώντας τα τεράστια συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει η χώρα μας στο φυσικό περιβάλλον, στην ιστορία και τον πολιτισμό(την μεγαλύτερη εξαγωγική μας βιομηχανία!) Για να μην χρειαζόμαστε ούτε δανεικά, ούτε επιτηρήσεις, ούτε μνημόνια, πρέπει να μην κάνουμε τώρα το λάθος!

Ο καθένας ανάλογα με τις ευθύνες που του αναλογούν να προσπαθήσει περισσότερο ,αρκούμενος προς το παρόν και σε λιγότερα…

Αρκεί να σωθεί και να επιζήσει η πατρίδα και να δώσουμε ελπίδα στα παιδιά μας ότι το μέλλον τους ανήκει και το ορίζουν!

Aρθρο του Περιφερειακού Συμβούλου Δημήτρη Ψευτογκά

Pseftogas2007.blogspot.com