Εδώ και μια εβδομάδα αναζητώ μια είδηση, ένα νέο…
Κάτι που θα είναι ανατρεπτικό κι ελπιδοφόρο συνάμα.
Από τον παγκόσμιο ιστό της βιομηχανίας παραγωγής πρέπει να δουλεύεις νυχθημερόν ανάμεσα σε σωρούς σκουπιδιών και Fake news για να φανείς τυχερός!
Μήπως κάτι πολύ κακό που να σώσει την παρτίδα;
Τίποτα…
Το ότι δεν υπήρχαν, ήταν μια απολύτως κακή είδηση…
No news, bad news…
Στό παγκόσμιο χωριό δεν υπάρχουν πλέον τα κλασικά νέα, τα αφηγήματα με αρχή μέση και τέλος διανθισμένα με υπερβολές, πλοκή ή σασπένς…
Υπάρχουν τα τιτιβίσματα….
Όλοι οι πολιτικοί ..τιτιβίζουν!
Όχι μόνον ο λαλίστατος Άδωνις-Σπυρίδων , πρωθυπουργοί, ως ο ανορθόγραφος Αλέξης και όλοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες…
Μηδέ εξαιρουμένου και αυτού του νέου πλανητάρχη!
Έτσι σε λίγο με κελαϊδήματα ως αρπακτικά στην κορυφή της πυραμίδας θα εκτοπίσουμε και αυτά τα πουλάκια σε κάποιες εξωτικές νησίδες…
Ποιος θα συσχετίσει τον ερχομό της Άνοιξης  με την δισύλλαβη διεθνή του κούκου, τα χαρούμενα ψαλιδωτά καλωσορίσματα των χελιδονιών ή με τις εωθινές συναυλίες των αηδονιών;
Εδώ σε μια και μοναδική εποχή από τα παραθυράκια των κλωβών θα ακούμε πεζές ηλιθιότητες, επικοινωνιακούς εξυπνακισμούς ή λυπητερές με εύθυμο περιτύλιγμα!
Με τόσους διαθέσιμους έμμισθους και άμισθους παπαγάλους ποιος έχει αφτιά για ήχους ψυχής και πνεύματος;
Δύσκολοι καιροί…
Άλογοι, υπόδουλοι του παράλογου,  στις υπώρειες των ογκωδών και δυσόσμων αποθέσεων της τέφρας…
Ποιος να πιστέψει τους ελάχιστους χρυσοθήρες της αλήθειας;
Σε ένα κόσμο ανεικονικό της εικονικότητας;
Η απώλεια του λόγου, του διαλόγου, της ανάλυσης, της σύνθεσης, του αιτιατού και της δημιουργίας στη βάση πανανθρώπινων αξιών οδεύει προς το τέλος της…
Η οικονομική αιτιοκρατική βάση των πάντων δεν μπορεί να ερμηνεύσει την ευρωπαϊκή και παγκόσμια πολυπλοκότητα αν θέσουμε στην υπόθεση και την αρχή της απροσδιοριστίας…
Πως μετατράπηκε η Νευτώνεια κεντροβορειοευρωπαϊκή αρχή σε αυτήν της ευκαιριοκρατίας;
Σε ένα κόσμο που στηρίζει την ευημερία και την ύπαρξή του στην όλο και μεγαλύτερη με γεωμετρική πρόοδο παραγωγή είναι δύσκολο κανείς να ελπίζει…
Το αφυδατωμένο αλλά γνωστό σχέδιο της Ευρώπης πολλών ταχυτήτων  δεν μπορεί να είναι είναι λύση σε ένα κόσμο ταχύτητας…
Περιγράφει με ακρίβεια την διάσπαση ενός μηχανισμού “εις τα εις ων συνετέθη” με τραγικές συνέπειες…
Η διάσπαση αυτή θα είναι άτακτη και προς πολλές κατευθύνσεις…
Μαζί με τις άσφαιρες μάχες του σουλτάνου επί ευρωπαϊκού εδάφους μπορούν να θεωρηθούν κάλλιστα ένα ευφυές  όπλο τακτικισμών που όχι μόνο δεν θα σκοτώσει κανέναν από τους αντιμαχομένους αλλά τουναντίον θα τους βοηθήσει να επιτύχουν τους στόχους τους…
Άλλωστε οι απελάσεις υπουργών και …αγελάδων δεν συνιστούν κάτι το πυριφλεγές συνηθισμένο στις διακρατικές διενέξεις που μπορεί να ταράξει την εντέχνως ύπουλη μακαριότητα των λαών.
Αυτά βέβαια είναι τα κακά που δεν μπορούν να θεωρηθούν νέα!
Το κακό είναι ότι έχω και τέλεια μεσάνυχτα αν έφαγαν και ποιοι στο Survivor!
Τι να αναγγείλεις, ω, ξένε;

Δημήτρης Ψευτογκάς