Χωρίς σχέδιο στριμώξαμε, καταστρέψαμε, αυθαιρετήσαμε, ερημώσαμε πόλεις ,χωριά, βουνά, λαγκάδια και νησιά….
Ο καθένας έφτιαξε το όνειρό του, στην άμμο, στο κύμα, στο ρέμα, στον γκρεμό….
Πριονίζαμε το κλαδί που καθόμασταν και τραγουδούσαμε σαν τα τζιτζίκια…
Κι ύστερα ήρθε η ώρα της πληρωμής και του χαμού…
Σπείραμε δάκρυα και πόνο….
Τον θερίζουμε….
Ενιαύσιες εκατόμβες θυμάτων , ανείπωτος πόνος, ανυπολόγιστες καταστροφές…
Γιατί;
Πιάσαμε πάτο…
Όσο κλαίμε και δεν κάνουμε κάτι τόσο οι συμφορές θα μεγαλώνουν!!
Τα σκουπίδια βουνά έξω από τις πόρτες μας…
Οι φωτιές θα μας καίνε 
Οι βροχές θα μας πνίγουν…
Νερό δεν έχουμε και το χρυσιπληρωνουμε….
Το χωροταξικό δεν προχωράει 
Χρήσεις γης δεν καθορίσαμε …
Αναπτυξιακές ζώνες το ίδιο…
Τα αυθαίρετα πληθαίνουν …
Τα δάση εκλείπουν …
Το κλίμα αλλάζει …
Ηγεσίες δεν υπάρχουν …
Στην κάλπη πάμε με οργή
Δεν τιμωρούμε τους ανάξιους …
Τιμωρούμε τον εαυτό μας επιλέγοντας με το θυμικό!
Η λογική , το μέτρο και οι απλές λύσεις κοστίζουν ελάχιστα και πονάνε λιγότερο από τον θάνατο των ημερών ….
Τα μέσα και οι δυνάμεις καταστολής ή σωτηρίας ποτέ δεν επαρκούν και κοστίζουν πολύ περισσότερο από την πρόληψη.
Σχέδιο, μέτρα , εφαρμογή, λογοδοσία, πρόληψη ….
Κάποιοι θα πονέσουν …
Κάποιοι θα χάσουν….
Κάποιοι θα δυσανασχετήσουν….
Οι κερδοσκόποι, οι ανίκανοι, οι αετονύχηδες, τα τρωκτικά, ….
Πολιτικοί και κάθε λογής παρασιτικοί…επαγγελματίες του είδους…
Εύφλεκτα υλικά!
Προσανάμματα του Μινώταυρου ….
Αυτού που κρατάει τη χώρα αλυσοδεμένη , τη Δημοκρατία σκλάβα και τους πολίτες υπηρέτες της ντροπής!
Γαία πυρί μειχθήτω!