Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που αποκτά ένα παιδί, μαθαίνοντας τη γλώσσα από την προσχολική ηλικία είναι ότι αναπτύσσει το γλωσσικό του αισθητήριο. Δίνοντας στα παιδιά την ευκαιρία να μάθουν μία ξένη γλώσσα από την προσχολική ηλικία και συνεχίζοντας σε ένα σχολείο που δίνει βαρύτητα σ’ αυτήν, ουσιαστικά δεν του μαθαίνουμε μόνο τη γλώσσα: του ανοίγουμε ένα παράθυρο στο μέλλον.

Η λαχτάρα των γονιών να δώσουν εφόδια στο παιδί τους, ανταποκρίνεται στην ανάγκη η εκπαίδευση να συνεισφέρει στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων του. Και η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας, αρχίζοντας από την ηλικία των τριών ή τεσσάρων χρόνων, του επιτρέπει να έχει καλύτερη σχολική απόδοση, να είναι πιο δημιουργικό και ευπροσάρμοστο, να έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και να αναπτύξει στρατηγικές εκμάθησης απολύτως απαραίτητες για το μέλλον του.

 Πότε πρέπει να ξεκινήσει ένα παιδί να μαθαίνει μία ξένη γλώσσα και με ποιο τρόπο; Ισχύει ότι όσο πιο νωρίς τόσο καλύτερα;

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που αποκτά ένα παιδί, μαθαίνοντας τη γλώσσα ήδη από την προσχολική ηλικία μέσα σε ένα περιβάλλον καθημερινής επαφής μαζί της και με ένα διευρυμένο λεξιλόγιο, είναι ότι αναπτύσσει το γλωσσικό του αισθητήριο.

Είναι αυτή η ικανότητα που έχουμε όλοι, μιλώντας τη μητρική μας γλώσσα, να καταλαβαίνουμε ότι «αυτό δεν το λέμε» ή «δεν μου ακούγεται καλά», χωρίς απαραίτητα να γνωρίζουμε το γραμματικό ή συντακτικό κανόνα που το δικαιολογεί. Θα πω «οι άνθρωποι» και όχι «οι ανθρώποι» κι ας μην γνωρίζω ότι ο τόνος στα προπαροξύτονα αρσενικά σε –ος παραμένει στην προπαραλήγουσα στην ονομαστική πληθυντικού.