Μέρος Β΄
Αρχίσαμε να συνθέτουμε με το προηγούμενο κείμενο τα στοιχεία της ταυτότητάς μας ως ποιμνίου των Γρεβενών.
Χαρακτηριστικό μας δεύτερο και τα πολλά διαζύγια.

Λέγεται ότι τα τρία στα τέσσερα ζευγάρια χωρίζουν.

Παρακολουθώντας την κατάσταση ο οποιοσδήποτε, ακόμη και χωρίς να το επιδιώκει, με υπόψη του μόνο διάφορα περιστατικά, αποκτά γνώμη για τα αίτια των διαζυγίων.

Δυο νιόπαντρες φίλες συζητούσαν για το γάμο τους.
”Του έκανα συμφωνία”, έλεγε η μία, ”όταν ακόμη γνωριζόμασταν και σκεφτόμασταν να παντρευτούμε: τους γονείς σου θα τους αναλάβεις εσύ. Κι εγώ τους δικούς μου.
Και το δέχτηκε”.

Απ΄τη φύση της φαινόταν πολύ εγωκεντρικό πλάσμα.
Ατίθασος κι ευέξαπτος χαρακτήρας.
Ο άνδρας της ήταν ήπιος, φιλότιμος και πονετικός άνθρωπος.
Και μάλλον, έχοντας εμπιστοσύνη στους καλοπροαίρετους γονείς του, βαθιά του πίστευε ότι και η ίδια θα τους αγαπήσει, όταν τους γνωρίσει.
Έτσι άφηνε το μισό της υπόσχεσής του και στο χρόνο.

”Τώρα”, εξομολογούνταν στη φίλη της, ”δε μπορώ να τον ξεκολλήσω απ΄αυτούς”.
”Βάλε του όρια”, τη συμβούλεψε εκείνη.
Να κατεβαίνει να τους πάει φαγητό, αλλά να μη μένει πολύ.
Έως καθόλου”.

”Το προσπάθησα”, απαντάει η πρώτη, ”αλλά είναι αδύνατο. Κι έχω και μια πεθερά καπάτσα…”.

Στο μεταξύ η φίλη της, που συμμεριζόταν το πρόβλημά της, τη ζήλευε, γιατί ο άνδρας της παρόλα αυτά δεν της χαλούσε χατήρι.
Της φαινόταν ότι την υπεραγαπούσε.
Ενώ ο δικός της είχε αρχίσει να ξαναφλερτάρει μια πρώην ερωμένη του, με την οποία είχε διακόψει και είχαν πάρει ο καθένας το δρόμο του.
Τώρα όμως που εκείνη χώρισε, άρχισαν τα μεγάλης διάρκειας τηλέφωνά τους, τα οποία γίνονταν όλο και πιο συχνά.
Μεγάλωνε το πρόβλημα το ότι δε δεχόταν και έλεγχο και διαμαρτυρία από την ίδια.

”Έτσι δε με πιάνει ύπνος όλη τη νύχτα.
Έχασα την ηρεμία μου.
Όταν αργοπορεί, είμαι στημένη στο παράθυρο και το αυτί μου στην πόρτα”, εξομολογούνταν η δεύτερη.
‘
‘Ποια περίπτωση τελικά είναι προτιμότερη;..”, αναρωτήθηκε σβησμένα.

Μια άλλη ιστορία μιλάει κι αυτή από μόνη της.

Μέσα στις ευχές που ακούστηκαν για το αντρόγυνο, παραμονή του γάμου τους, ήταν κι αυτή: άντε και να μην αφήσετε να χώνονται τρίτοι ανάμεσά σας, όπως έγινε με…( άλλο συγγενικό τους πρόσωπο ).
Αυθόρμητα μου δημιουργήθηκε η απορία τότε ποια άραγε να είναι η λύση σ΄αυτές τις περιπτώσεις, για να μην επέρχεται ρήξη στο ίδιο το ανδρόγυνο, αλλά και στις σχέσεις του με τους γονείς και τους λοιπούς συγγενείς…

Η πείρα βέβαια όλους μας διδάσκει ότι ότι οι ακρότητες πάντα καταστρέφουν.
Απαιτείται ισορροπία σε μια οικογένεια.
Σε κάθε συγγένεια.
Δεν επιτρέπεται να εκμηδενίζονται ορισμένοι, για να κυριαρχούν οι λίγοι.
Οι κακομαθημένοι καμιά φορά…
Ο καθένας να βρει τη θέση του.
Όλοι είναι χρήσιμοι.
Και με το ρόλο του ο καθένας.
Αλλά δίνοντας προτεραιότητα στη ζωή της συζυγίας.

Τελικά το αντρόγυνο χώρισε, γιατί ο μεν γαμπρός εκτόπισε τους δικούς του, η δε νύφη εγκατέστησε τους δικούς της στο σπίτι τους.
Τη δική της δυναστεία.
Αυτό ο άνδρας της το είδε ως αδικία και ταπείνωση και δεν το άντεξε.

Δειγματοληπτικά αναφέρθηκαν αυτές οι περιπτώσεις, που όμως νομίζω ότι μαζί με τα οικονομικά αίτια και την προβληματική σεξουαλικότητα στοιχειοθετούν τους συνηθέστερους λόγους των διαζυγίων.

Σίγουρα απ΄έξω δε μπορούμε ν΄αφήσουμε την πλύση εγκεφάλου που κάνουν τα Μ.Μ.Ε για εφάμαρτες ετεροφιλίες.

Πρώτιστο αίτιο θεωρούμε και το γεγονός ότι σήμερα αφήνουν έξω απ΄τη συζυγία τους τα νεαρά ζευγάρια το Χριστό.
Τον έχουν εξορίσει παντελώς.

Γι΄αυτό και ο διάβολος δρα ανενόχλητος και μεθοδικά.
Καχυποψίες.., φοβίες.., τρελές εγωιστικές απαιτήσεις.., φαντασιώσεις.., ψευδαισθήσεις.., σκηνές αρρωστημένης ζηλοτυπίας..
Μέχρι και φόνοι και αυτοκτονίες.

Έρχεται στο διαζύγιο να συμβάλει και η κακώς εννοούμενη και επιπόλαια ερμηνευόμενη ελευθερία και απελευθέρωση της γυναίκας…

Κι ούτε να παραλείψουμε θέλουμε την άγνοια των νέων γύρω από τον πραγματικό σκοπό του γάμου και τη συμβολή του στη σωτηρία των δυο συζύγων.
————————————
Όλα αυτά συμβαίνουν στα Γρεβενά μας.
Και διακρίνονται τόσο ανάγλυφα στην πνευματική μας κάτοψη…

( ακολουθεί συνέχεια )
Ζιώγα Κατερίνα
Εκπαιδευτικός