Πήρα το θάρρος να γράψω λίγα πράγματα για το έπος του ΑΠΟΕΛ λόγω της καταγωγής μου –Κύπριος γαρ- αλλά και του στενού δεσίματος της οικογένειάς μου με τον κυπριακό σύλλογο.

Πιστέψτέ με αν ασχοληθούμε με λέξεις όπως «θαύμα – ανεπανάληπτος – όνειρο» είναι σίγουρο ότι θα χάσουμε την ουσία που είναι η πραγματικότητα.

Πραγματικότητα λοιπόν είναι ότι …

το ΑΠΟΕΛ είναι στους «8» του Champions League. Η ομάδα των «αποτυχημένων» της μαμάς Ελλάδας γλεντάει κάθε 15 μέρες όποιον της αντιστέκεται.

Αποτυχημένοι λοιπόν για μας Χιώτης – Κόντης – Πουρσαϊτίδης – Χαραλαμπίδης – Μαντούκα – Ιβάν ακόμα και ο γυμναστής τερματοφυλάκων πέρασαν από την Ελλάδα και μεις στρέψαμε το βλέμμα μας διακριτικά αλλού.

Δεν ξέρω αν πρέπει να γίνουμε Κύπρος και δεν είμαι εγώ που θα το κρίνω. Σίγουρα όμως πρέπει να αλλάξουμε και να βγάλουμε από το λεξιλόγιό μας λέξεις όπως «Τύχη-Θαύμα» που μόνο καφενειακές συζητήσεις μπορούν να προσφέρουν.

ΥΠΟΜΟΝΗ – ΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΔΟΥΛΕΙΑ – ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΙΑ

Με φιλικούς χαιρετισμούς

Ανδρέας Παντζιαράς – Προπονητής ποδοσφαίρου

Υ.Γ. Περιμέναμε το 2004 για να οργανωθούμε (αστεία πράγματα).

Αυτοί οργανώθηκαν και μετά ήρθε το Champions League του 2012.

Ας μην ακολουθήσουμε το παράδειγμα της αναξιοκρατικής λογικής που κυριάρχησε στα πολιτικά πράγματα του τόπου και ας στεγανοποιήσουμε το χώρο του ποδοσφαίρου από φαινόμενα διαφθοράς και αντιεπαγγελματισμού.